Μάρκο γητευτής, Δέλλας διορθωτής!
Η ποδοσφαιρική προσωπικότητα του Μάρκο Μπάκιτς και οι σωτήριες κινήσεις του Τραϊανού Δέλλα - Άρθρο του Δ. Καρυωτάκη.
Γράφει ο Δημήτρης Καρυωτάκης
Βλέποντας το παιγνίδι του ΟΦΗ στα Γιάννενα θυμήθηκα την περίφημη φράση του Ίβιτσα Όσιμ πως η μπάλα είναι πόρνη. Εκεί που μέχρι το 68’ ήθελες να σπάσεις την τηλεόραση, να αναρωτιέσαι αν πήγαν στην Ήπειρο για ταξιδάκι αναψυχής ή αν τέλος πάντων θα κάνουν μια φάση στο β’ ημίχρονο για να μην πάμε άκλαφτοι, έγινε το… μπαμ! Άλλη ομάδα, αλλαγμένη εικόνα και πάτημα του αντιπάλου που τα χρειάστηκε. Και στο τέλος με το σφύριγμα του Κατοίκου να νιώθεις πως έπρεπε και δικαιώσουν τη νίκη από το ματς!
Αυτή είναι η ομορφιά του ποδοσφαίρου. Μέχρι το 60 να βλέπεις την ομάδα του Μελ και στα υπόλοιπα 35’ την ομάδα του Δέλλα.
Για να γίνει όμως αυτό έπρεπε να υπάρχει ένας ηγέτης. Ο Μάρκο Μπάκιτς. Που με την ψυχή, την ποδοσφαιρική του στόφα και την αξία του πήρε την ομάδα στην πλάτη του, τη σήκωσε και την έβγαλε αλώβητη από ένα ματς που ο ΟΦΗ αρχίζει να χτίζει χαρακτήρα.
Ο Μπάκιτς είναι αλήθεια πως όφειλε ένα μεγάλο παιγνίδι στην ομάδα και στον εαυτό του ολόκληρη τη χρονιά. Δεν ήταν ο Μπάκιτς που ξέραμε πέρισυ, δεν ήταν ο παίκτης που θέλαμε, αλλά με αυτόν τον τραγέλαφο της ομάδας μας φέτος, χάθηκαν και οι ποιοτικοί παίκτες που έκαναν τη διαφορά. Όμως ο Μαυροβούνιος μίλησε και μάλιστα ηχηρά τώρα που τον είχε ανάγκη η ομάδα.
Τώρα που καίει το σίδερο, τώρα που όταν η ομάδα κολλάει πρέπει να βγουν μπροστά οι προσωπικότητες που το ‘ έχουν και πρέπει να το βγάλουν. Και χωρίς το τσαμπουκά και την ευφυΐα του δεν ξέρω αν βγαίναμε ατσαλάκωτοι από τους Ζωσιμάδες.
Όμως δεν αρκούσε μόνον αυτός, έπρεπε να βάλει το χεράκι του και ο προπονητής της ομάδας, που πολλά του οφείλει σε αυτή τη μεταμόρφωση του β’ ημιχρόνου. Ο Δέλλας άλλαξε τον ανεπαρκή Μαρινάκη, έφερε τον Βούρο στα δεξιά, πέρασε τον Μεγιάδο και άλλαξε τον κακό Γαγιέγος, όπως και η αντικατάσταση Τοράλ με Νέιρα, ανακάτωσε την επίθεση και γενικά έφερε τα πάνω κάτω και στο τέλος γεύτηκε κι εκείνος την ικανοποίηση των προσπαθειών του.
Αν πρέπει να κρατήσουμε κάτι είναι η αντίδραση της ομάδας και το καλό τελευταίο 30λεπτο. Δεν το έχει κάνει φέτος, την επαναφορά δηλαδή, μετά από 0-2 σε 2-2 κι αυτό είναι αξιοσημείωτο.
Από την άλλη δεν θα πρέπει να κλείσουμε τα μάτια σε αυτό το πρώτο τραγικό 60λεπτο. Με τα λάθη, τη στατικότητα, την έλλειψη ψυχής και πλάνου για το πως η μπάλα θα έφτανε στους αποκομμένους επιθετικούς.
Έτσι κι αλλιώς όμως τώρα μετρά να βγει η χρονιά, να ξεφύγουμε από αυτή την ιδιότυπη ομηρία της βαθμολογίας, να πάρουμε τις νίκες που πρέπει στα play out και να σχεδιάσουμε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ μια κανονική χρονιά.
Και για να γίνουν όλα αυτά μετά το ευεργετικό τουλάχιστον βαθμολογικά 2-2 των Ιωαννίνων, που μας κρατά στην 8η θέση να πάμε στο Βόλο και να κερδίσουμε, για να μαζέψουμε τον κόσμο μας στον αγώνα με τον Παναθηναϊκό σε ένα ματς, γιορτή για μας… και πού ξέρεις;
