Μία απροετοίμαστη Εθνική
Μία ήττα για σκέψη, μία Εθνική με πολλά ερωτηματικά μία επιτακτική ανάγκη να μάθουμε από τα λάθη μας.
Τέσσερα δευτερόλεπτα για τη λήξη, η εθνική χάνει με τρεις πόντους, αλλά ο Λοουσάδα κάνει ένα ανόητο φάουλ πάνω στο, υπό κακές προϋποθέσεις, σουτ του Σλούκα πίσω απ’το κέντρο. Τρεις πετυχημένες βολές και πάμε για παράταση. Ο Κώστας βάζει την πρώτη, βάζει και τη δεύτερη, χάνει όμως την τρίτη. Ήττα με 79-78. Μοιραίος ο Κώστας;
Κάθε άλλο, αν θέλουμε να βρούμε το λόγο που έχασε η εθνική μας από τη Βραζιλία, χρειάζεται να πάμε λίγο πιο πίσω. Για την ακρίβεια ας ξεχάσουμε την τελευταία περίοδο παρά το μεγάλο τρίποντο του Πρίντεζη για το 76-76. Ας αφήσουμε στην άκρη για λίγο και την τρίτη περίοδο που τίποτα δεν πήγε καλά κι ας επικεντρωθούμε στη δεύτερη, την καλή.
Η αρχή του κακού στην καλύτερή μας περίοδο
Μία περίοδος στην οποία είχαμε 8/18 σουτ έναντι 5/16 των Βραζιλιάνων. Στο τέλος της μάλιστα είχαμε το εκπληκτικό 7/13 τρίποντα, κι όμως κάτι δεν πήγαινε καλά. Κι αυτό γιατί είχαμε πάρει μια διαφορά 17 πόντων που μέσα σε μικρό διάστημα κατέβηκε στους 10. Μάλιστα αυτοί οι πόντοι ήρθαν μέσα από αρκετά υψηλή ευστοχία των Καλάθη/Πρίντεζη, πράγμα που πιθανότατα δε θα συνεχιζόταν στο υπόλοιπο του ματς. Τα τρίποντά μας ήρθαν ως απάντηση στη ζώνη που εφάρμοσε ο προπονητής της Σελεσάο, θέλοντας να κλείσει με αυτόν τον τρόπο τους διαδρόμους προς το ζωγραφιστό και το καλάθι. Οι Αντετοκούμπο, Μπουρούσης και Παπαγιάννης δεν απέδιδαν επιθετικά, αλλά μας έβγαινε το μακρινό σουτ. Έτσι η ζώνη τους μπορεί να εκτέθηκε, αλλά και η δυστοκία που είχαμε από την πρώτη περίοδο στο σετ παιχνίδι «κρύφτηκε». Μοναδικό αγκάθι μας η διαφορά που έπεσε, ήταν όμως αυτό το διάστημα που τόνισε κι ο Κώστας Παπανικολάου, ως την καρδιά του κακού. «Όταν έχεις μια διαφορά 17 πόντων, πρέπει να λήγεις το ημίχρονο με 20 κι όχι με 10 όπως κάναμε εμείς».
Η τρίτη περίοδος ξεκίνησε και η εθνική μπήκε αρκετά υποτονικότερη σε σχέση με την αντίπαλο. Πολλά λάθη και αδιέξοδες επιλογές την ίδια στιγμή που οι αντίπαλοι μείωναν σταθερά τη διαφορά μέχρι που πέρασαν και μπροστά με έξι πόντους λίγο πριν τη λήξη της. 4/14 σουτ εμείς, 9/16 εκείνοι, με τον Βαρεζάο να κάνει ό,τι θέλει στο παρκέ. Και το πρόβλημα για εμάς δεν ήταν τα χαμένα σουτ, καθώς αναμενόμενα η ευστοχία της εθνικής θα έπεφτε στα φυσιολογικά της πλαίσια κάποια στιγμή. Το πρόβλημά μας ήταν οι επιλογές. Υπήρξε στατικότητα στην επίθεση που έφερε λάθη, ενώ δεν παίρναμε πράγματα από Αντετοκούμπο και Μπουρούση, υπήρξαν και εύκολα χαμένα καλάθια από Παπαπέτρου και Παπαγιάννη, ενώ και στην άμυνα τα πράγματα ήταν ακόμη πιο δύσκολα.
Ήττα για.. σκέψη
Ας δούμε όμως τα πράγματα πιο ψύχραιμα. Ο Αντετοκούμπο, από τον οποίο περιμένουμε πολλά, δεν έκανε καλό ματς κι αυτό γιατί πρώτον αντιμετωπίστηκε έξυπνα και δεύτερον γιατί ακόμα προσπαθεί να προσαρμοστεί σε μια ομάδα διαφορετική απ’αυτή των Μπακς. Με διαφορετικό τέμπο και με διαφορετικούς «στρατηγούς» εντός παρκέ. Δεν έλειψαν βέβαια και οι λάθος επιλογές μας στο τρανζίσιον. Παρ’όλα αυτά οι διεθνείς συνέχισαν να παλεύουν, Παπανικολάου, Σλούκας, Πρίντεζης και Καλάθης τράβηξαν σε μεγάλο βαθμό το κουπί, απλώς φάνηκε πως αυτό δεν ήταν αρκετό.
Συνεχίζοντας όμως, το πρόβλημά μας δεν ήταν μόνο η κακή απόδοση κάποιων παικτών μεμονωμένα, αλλά ο γενικότερος σχεδιασμός μας. Ο κόουτς Σκουρτόπουλος έχει βρει σχήματα για να εντάξει στην ομάδα τον Γιάννη Αντετοκούμπο, ωστόσο δεν έχει βρει τι θα κάνει χωρίς αυτόν, αγωνιστικά και ψυχολογικά. Είτε στα λεπτά που θα ξεκουράζεται, είτε τις μέρες που δεν θα αποδίδει, όπως τη χθεσινή. Γιατί μπορεί ο Πρίντεζης να είναι σε καλή κατάσταση, αλλά αυτό δε σημαίνει πως είναι και αρκετός. Ο Πέτροβιτς (προπονητής Βραζιλίας) ξόδεψε μεγάλο διάστημα για να προετοιμάσει την προσέγγιση του αγώνα. Αποδιοργάνωσε τον καλύτερό μας παίχτη, στόχευσε αμυντικά τον Σλούκα που άργησε να πάρει σουτ και φυσικά εκμεταλλεύτηκε τις ικανότητες των παικτών του. Αν και στο πρώτο ημίχρονο δεν είχε την απόδοση που θα ήθελε, σε βάθος χρόνου φάνηκε πως έβαλε στο τραπέζι ένα σταυρόλεξο, στο οποίο εμείς δεν είχαμε ξεκάθαρες απαντήσεις. Άλλωστε αν τις είχαμε, δε θα χρειαζόμασταν τις τρεις βολές του Σλούκα ή ακόμη και το μεγάλο τρίποντο του Πρίντεζη που προαναφέραμε, για να πάρουμε τη νίκη.
Στο χέρι μας, αν επικεντρωθούμε στα σωστά... λάθη
Δεν είναι λοιπόν η χαμένη βολή του Σλούκα ή η λάθος επαναφορά του Καλάθη λίγο πιο πριν. Ο λόγος που χάσαμε κρύβεται πίσω από το +17 που έγινε +10, το +10 που έγινε -6 και τα έξι σουτ που πήραν συνολικά οι Μπουρούσης (0/4) και Παπανικολάου (1/2) σε ένα παιχνίδι χωρίς ουσιαστικό σκορ από το Γιάννη. Κρύβεται ακόμη και πίσω από τα έξι παραπάνω λάθη μιας ομάδας που είχε σε μεγάλο μέρος το πάνω χέρι στον αγώνα και πίσω απ’τους 49 πόντους που δεχθήκαμε στο δεύτερο ημίχρονο.
Ας μην πούμε όμως περισσότερα. Η ήττα από τη Βραζιλία μπορεί να βάζει σε μπελάδες το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, παράλληλα όμως του δίνει και την ευκαιρία να δει κατάματα τις αδυναμίες του και να τις καλύψει, όσο μπορεί. Το σύνολό μας είναι αρκετά καλό και έχει δυνατότητες. Ιδανικά αυτή η ήττα θα μπορούσε να είναι το αποτέλεσμα που θα μας πάει όσο το δυνατόν πιο μακριά γίνεται σε αυτό το τουρνουά. Αρκεί να το εκμεταλλευτούμε σωστά.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
«Αυτοκτονία» και «τελικός» με Ν.Ζηλανδία
Δείτε τις τελευταίες βολές του Σλούκα
Τι δήλωσαν Σκουρτόπουλος-Παπανικολάου μετά την ήττα της Εθνικής
