Του χρόνου θα φανεί αν κατέβηκε από το «τρενάκι»
Η φετινή χρονιά της σταθερότητας και η επιτακτική ανάγκη να σταματήσει ο ΟΦΗ τα «πάνω-κάτω».
Με λίγα λόγια, αλλά μπόλικη ουσία ο Ηλίας Πουρσανίδης έκανε τον απολογισμό του ΟΦΗ από το 2018 και την ανάληψη της ΠΑΕ από τον Μιχάλη Μπούση έως και σήμερα, 2022, εν μέσω των αδιάφορων, βαθμολογικά, πλέι άουτ.
"Η πρώτη μας χρονιά, αν και μπήκαμε τον Οκτώβριο περίπου, ήταν πάρα πολύ δύσκολη και σωθήκαμε στο τελευταίο παιχνίδι στο μπαράζ με τον Πλατανιά σε αυτό το αξέχαστο παιχνίδι. Η επόμενη χρονιά ήταν μια έκπληξη για όλους μας, η ομάδα ήταν μέσα στην εξάδα και βγήκε στην Ευρώπη. Αμέσως η επόμενη χρονιά ήταν αυτή που κινδυνεύσαμε, η περσινή. Νομίζω πως ούτε για το ένα ήμασταν έτοιμοι, ούτε για το άλλο. Η φετινή χρονιά νομίζω πως είναι η χρονιά της σταθερότητας".
Μέσα σε λίγες προτάσεις όλο το νόημα για τον ΟΦΗ που θυμίζει τρενάκι του λούνα παρκ και προσπαθεί να μπει στις ράγες τις σταθερότητας. Μία πάνω, μία κάτω. Αν βγάλουμε από το κάδρο την πρώτη χρονιά της εποχής Μπούση -η οποία όμως ήταν κρίσιμη, αφού αν ερχόταν ο υποβιβασμός στα μπαράζ με τον Πλατανιά ουδείς θα γνώριζε πώς ακριβώς θα εξελισσόταν το πρότζεκτ- στις υπόλοιπες μέχρι την τρέχουσα ο Ομιλος προσπαθεί να σταθεροποιηθεί.
Από την Ευρώπη, στα πλέι άουτ για την αποφυγή του υποβιβασμού. Και από τα πλέι άουτ και τις αστοχίες, πάλι... στα πλέι άουτ, αλλά από ένα διαφορετικό πρίσμα. Υψηλή βαθμολογική συγκομιδή, ωραίο ποδόσφαιρο και πορεία για τα πλέι οφ. Ασανσέρ, δηλαδή.
Αυτό ακριβώς θέλουν να σταματήσουν οι επικεφαλής. Το ασανσέρ. Αυτό το ή του ύψους ή του βάθους. Φέτος ο ΟΦΗ έμοιαζε πιο κανονικός, ακόμα και από τον ΟΦΗ της ευρωπαϊκής εξόδου. Πιο φυσιολογική τούτη η επόμενη μέρα από εκείνη μετά τα μπαράζ με τον Πλατανιά. Από την απότομη απογείωση στην εξίσου απότομη προσγείωση. Εφέτος, όμως, η πτήση ήταν ομαλή εξ ου η λέξη "σταθερότητα" που χρησιμοποίησε στα λόγια του ο Ηλίας Πουρσανίδης.
Τι σημαίνουν, λοιπόν, όλα αυτά; Η επόμενη χρονιά θα κρίνει κατά πόσο ο ΟΦΗ είναι στη φάση της σταθερότητας και της κανονικότητας. Πισωγυρίσματα δεν χωράνε προφανώς, ο σύλλογος οφείλει να κοιτάξει μόνο ψηλά. Πλέι οφ, ωραίο ποδόσφαιρο, γεμάτο "Γεντί Κουλέ", όλη δηλαδή η συνθήκη που απαιτείται για να μπορούμε να πούμε ότι ο Ομιλος σταματάει τα "πάνω κάτω".
Δικαιολογημένα δεν ήταν έτοιμος ο οργανισμός στην απότομη εκτόξευση με την έξοδο στην Ευρώπη, δικαιολογημένα δεν ήταν έτοιμος και πέρυσι όταν η ομάδα έφτασε κοντά στον υποβιβασμό. Φέτος που τα πράγματα ήταν πιο ομαλά μπορούμε να μιλάμε για την αφετηρία στο δρόμο προς τα πάνω. Αυτό, όμως, θα το δείξει μόνο ο χρόνος. Την επόμενη σεζόν θα φανεί αν κατέβηκε από το τρενάκι. Προς το παρόν υπομονή.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Οι «φευγάτοι», οι παραμονές και οι προσθήκες
