Ναι, αυτός ο ΟΦΗ δεν πέφτει!

21:54 | 03/04/2021

Αυτό το «ζντο» των παικτών που έφτασε ως τα κλειστά καφενεία στα Καμίνια! Του Δημήτρη Καρυωτάκη

Γράφει ο Δημήτρης Καρυωτάκης

Ξέραμε πως ο ΟΦΗ είναι μια ομάδα συγκινήσεων, πως αφήνει βαθειά το αποτύπωμα της στη ψυχή και την καρδιά των φίλων της, και βάλθηκε στον αγώνα με τον ΠΑΣ να μας θυμίσει κάτι από εκείνα τα συναισθήματα που σε κάνουν να είναι μέρος της προσωπικής ιστορίας, όλων όσοι την αγαπάμε!

Τώρα με εμφράγματα ή με εγκεφαλικά θα καταλήξουμε, όταν τελειώσει κι αυτή η χρόνια, αυτό είναι μια απλή ιστορία, ή για να ακριβολογούμε αυτή είναι η ομορφιά του ποδοσφαίρου. Μέχρι τώρα στο Ηράκλειο ζήσαμε την ασχήμια της, ώρα ήταν να δούμε και το άλλο της πρόσωπο.

Καταλαβαίναμε καλά πως σ´ αυτό το μίνι ψυχοβγαλτικό πρωτάθλημα των play out, εκείνοι που θα βγάλουν ψυχή, καρδιά και κάτι από το βάρος της φανέλας που κουβαλάνε, πιθανότατα να μείνουν στην κατηγορία. Τώρα που καίει το σίδερο, δεν είναι η στιγμή μόνο για να δείξουμε πόσο το θελουμε και κυρίως αυτοί που απαρτίζουν την ομάδα, να βγάλουν εγωισμό, να πιστέψουν στον εαυτό τους, να αποδείξουν πως είναι μια παρέα όλοι στο γήπεδο.

Αλήθεια πόσοι πιστεύανε πως μετά το πρωτο ημίχρονο και την ομάδα, επιτέλους να ξαναγίνεται ομάδα, να χάνει ευκαιρίες και να τρώει το γκολ στις καθυστερήσεις και πάλι, είχε πιθανότητες να γυρίσει το παιγνίδι, κάτι που δεν το’ χε ξανακάνει ποτέ φέτος; Εγώ πάντως δεν πίστευα! Ωστόσο ο Νίκος Νιόπλιας και οι παίκτες του, δεν συμμερίστηκαν, ευτυχώς, αυτή την απαισιοδοξία και έκαναν το ακατόρθωτο! Σαν κανονικοί παίκτες δηλαδή μ’ έναν κανονικό προπονητή.

Βέβαια έπρεπε να έλθει η μαγική ενέργεια του Σαρδινέρο, στο 1-1, που στην οικονομία της χρονιάς, αν σωθεί η ομάδα, θα ισοδυναμεί με το γκολ (ε, στο περίπου για να μην είμαστε και άδικοι) του Ναμπί κόντρα στον Πλατανιά, για να πιστέψουμε πως... ναι ρε ΟΦΗ μπορείς!

Αν έγινε κάτι στο γήπεδο, εκτός απ’ αυτά που είδαν όλοι όσοι παρακολούθησαν το παιγνίδι από την τηλεόραση και αξίζει να αναφέρω, επειδή το ζήσαμε μόνον οι λιγοστοί που βρεθήκαμε στο Γεντί Κουλέ, είναι η εικόνα μετά το τέλος του παιγνιδιού: οι παίκτες όλοι μαζί σ’ ένα κύκλο και οι παίκτες να φωνάζουν... ζντο, με μια φωνή, που πιθανότατα έφτασε ως τα κλειστά καφενεία στα Καμίνια! Ήταν τόσο δυνατή η... ιαχή, που ναι εκεί καταλαβαίνεις πως ξύπνησε ο γίγαντας που κοιμόταν για κοντά τρεις μήνες!

Δεν έχει σημασία να σταθούμε ούτε στο συγκλονιστικό παιγνίδι που έκανε ο Σακόρ, στην κορυφαία του στιγμή στην ομάδα, ούτε στο Σολίς, το Λυμπεράκη αλλά και τον παλιό καλό Μεγιάδο. Απλά τώρα που σήμανε γενικό προσκλητήριο, δεν χωράνε ούτε αναφορά στους απόντες, ούτε λιγοψυχιά, ούτε και μιζέρια. Κι όπως πριν από δυο χρόνια η νίκη κόντρα στον ΠΑΣ πάλι στο Ηράκλειο, έφερε την πολυπόθητη παραμονή, έτσι και φέτος το δείχνουν τα... σημάδια! Αδέρφια... επιτέλους κερδάμε!