Ο κόσμος θα σε θυμάται μόνο αν βάζεις γκολ

08:20 | 13/01/2022

Ένα ποδοσφαιρικό ρητό και ένας Λάμπρου που βρίσκει την Ιθάκη του στον ΟΦΗ.

Ταλέντο. Ταλεντάρα για την ακρίβεια. Λάζαρος Λάμπρου, περί ου ο λόγος. Ακόμη ένας Έλληνας ποδοσφαιριστής που έχει όλα τα φόντα να πρωταγωνιστήσει, όλο το μέλλον μπροστά του. Κι έχει την τεράστια ευκαιρία να μη γίνει από αυτούς, τους ταλαντούχους, αλλά εξαφανισμένους.

Συνθήκη πρώτη: έχει προπονητή τον Νίκο Νιόπλια. Ξέρει από παίκτες, ξέρει να τους βάζει στο απαραίτητο καλούπι και να τους "χτίζει" τις βάσεις για το μέλλον τους.

Συνθήκη δεύτερη: είναι σε μία ομάδα που εκπέμπει υγεία και δεν χρειάζεται να αποδείξει τίποτα και σε κανέναν. Μόνο στον ίδιο του τον εαυτό. Αλλά γι' αυτό, είπαμε, υπάρχει ο Νιόπλιας.

Συνθήκη τρίτη: Ξεκίνησε τη χρονιά θέλοντας να κάνει το κάτι παραπάνω, σαν να αισθανόταν πώς χρωστούσε κάτι στον ΟΦΗ. Όταν ηρέμησε και κατάλαβε το πραγματικό νόημα του ποδοσφαίρου τότε άρχισε να πατάει στα βήματα του ηγέτη.

Για να θυμάται ο κόσμος παίκτες σαν τον Λάμπρου πρέπει να βάζουν γκολ. Τελεία και παύλα, νόμος του ποδοσφαίρου. Καλές οι ντρίμπλες, καλό το ταλέντο, καλές οι ατομικές ενέργειες, ακόμα καλύτερες οι ασίστ, αλλά το υπέρτατο είναι ένα: το γκολ. Τέσσερα έχει το τελευταίο διάστημα ο Λάμπρου και "απειλεί" τον Νέιρα. Τέσσερα χωρίς να είναι φορ, ως τέτοιος έπαιξε στη Ριζούπολη. Τέσσερα γιατί κατάλαβε ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο πάνω στη γραμμή, πρέπει να μπεις μέσα, να συγκλίνεις, να πάρεις την προσπάθεια για το γκολ.

Ο Νιόπλιας τον έβαλε φορ όχι γιατί είναι απεγνωσμένος από τους επιθετικούς που έχει. Θα μπορούσε να είναι, δεν έχει... τραβήξει και λίγα, αλλά στη ψηλή άμυνα του Απόλλωνα δεν χρειαζόταν ένας φαν Ντάινεν ούτε ένας Καστάνιος. Δεν πας στα "βουνά" με "βουνό". Πας στην ταχύτητα και στην έκρηξη. Κι αυτά είχε ο Λάζαρος Λάμπρου για να κερδίσει θέση μέσα στο "κουτί". Πιθανόν θα τον ξαναδούμε ως φορ στο μέλλον, πιο σίγουρο θα είναι αν ο ΟΦΗ τελικά δεν αποκτήσει επιθετικό στο χειμερινό "παζάρι". Αλλά αυτό είναι μία άλλη κουβέντα. Τούτο που έχει σημασία είναι ότι ο Λάμπρου αρχίζει να γίνεται ο game changer του ΟΦΗ. Δεύτερο σερί ματς σε υψηλό τέμπο. Δεν είναι μόνο ότι σκόραρε δις, δείτε τη συνολική του εικόνα. Βγάζει υγεία και όρεξη. Το γουστάρει που λέμε στην καθομιλουμένη.

Οι ανάγκες γεννούν λύσεις και από δαύτες ξέρει ο Νιόπλιας. Το έκανε με τον Μπαλογιάννη, το κάνει με τον Λάμπρου. Ξέρει πώς να δίνει κίνητρο στους παίκτες και πώς να τους δείχνει το δρόμο. Τους δίνει την ευκαιρία και αυτοί πρέπει να την αρπάξουν.

Ας μην πάμε στο βιογραφικό του Νιόπλια και τι έχει κάνει με νεαρούς ποδοσφαιριστές, άλλη είναι η ουσία. Η τετράδα, η τέταρτη θέση που βρίσκεται ο ΟΦΗ όχι γιατί το επίπεδο των υπολοίπων είναι χαμηλό, ακριβώς το αντίθετο. Γιατί είναι ανταγωνιστικός σε μία άκρως ανταγωνιστική μάχη για τα πλέι οφ. Μάχη λεπτών ισορροπιών και ανοιχτών υποθέσεων. Και αυτό κάνει ακόμα πιο δύσκολο το έργο του και ακόμα μεγαλύτερη την έως τώρα επιτυχία.

Ο Λάμπρου είναι ένα κομμάτι του παζλ του φετινού ΟΦΗ. Ο Νιόπλιας είναι αυτός που το στήνει για να βγει η τελική εικόνα. Εβαλε τον Λάμπρου στη συνθήκη του ίδιου του σπορ: το γκολ. Έτσι αποτυπώνεσαι στη μνήμη του κόσμου.

Ο κόουτς βγάζει άσους από το μανίκι και λαγούς από τα καπέλα. Μα πάνω απ' όλα βγάζει μία ομάδα στο χορτάρι γεμάτη ποδοσφαιρική υγεία και ποιότητα. Που χαίρεσαι να βλέπεις έξω από τα στενά όρια μίας επαρχιακής (για τους άλλους) ομάδας.