Ο ΟΦΗ πέφτει, σηκώνεται, μα κάποτε ας ξεκουνήσει κιόλας

08:10 | 17/10/2022

Να κλαις ή να γελάς, αδύνατο να βρεις μία λύση με τον εφετινό ΟΦΗ! Γράφει ο Δημήτρης Καρυωτάκης.

Του Δημήτρη Καρυωτάκη

Ένα ματς - τελικός, ένα παιχνίδι ορόσημο για το φετινό ΟΦΗ, σε έναν αγώνα που είχες (και έχεις) τους ίδιους στόχους με τον αντίπαλο και που παρότι έδειξες καλύτερα δείγματα γραφής έπρεπε να έλθει το γκολ του Ντιουσέ στο 90’ για να μην φύγει με άδεια χέρια από τους Ζωσιμάδες!

Στο καλύτερο φετινό του εκτός έδρας παιχνίδι δέχτηκε -όπως και με τον Αστέρα στην Τρίπολη- γκολ χωρίς να καταλάβει πως. Πίεση από τον αντίπαλο δεν είχε, αλλά δέχτηκε δυο γκολ σε σημεία που φάνηκε να ελέγχει το ματς, ωστόσο αυτό που κρατάμε είναι η αντίδραση της ομάδας, το γεγονός πως δεν τα παράτησε, πως αν και γκρεμίστηκε δυο φορές βρήκε τη δύναμη να ξανασηκωθεί.

Ο ΟΦΗ έβγαλε ποιότητα στα καλά του σημεία, έβαλε δυο πανέμορφα γκολ, αλλά από τους επιθετικούς του δεν παίρνει λύσεις. Ο Γκερέρο παρότι προσπάθησε δεν δείχνει ότι είναι ο παίκτης που περιμέναμε, η παρουσία του Ντίκο αρχίζει και γίνεται ανέκδοτο με τα 20λεπτα και τους τραυματισμούς του, Τζου και Μπιφουμά δεν είναι έτοιμοι κι έτσι περιμένεις να «βαφτιστούν» γκολτζήδες πότε οι αμυντικοί και πότε οι κεντρώοι.

Από την άλλη λάθη και πάλι στο χώρο της μεσαίας γραμμής, λάθη ακόμα κι από τον Μανδά χωρίς μεγάλη πίεση αλλά που ευτυχώς δεν τα πλήρωσε η ομάδα και τελικά ήλθε η λύτρωση από τη γκολάρα του Ντιουσέ.

Τι κρατάμε απ’ αυτό το ματς; Μα την αντίδραση της ομάδας και μάλιστα εις διπλούν! Την καλύτερη εικόνα της σε σχέση με προηγούμενα παιχνίδια, κυρίως με ομάδες αντίστοιχου επιπέδου. Τα δυο γκολ που για πρώτη φορά έβαλε φέτος. Την ισοπαλία εκτός έδρας μ’ έναν αντίπαλο που έχει τους ίδιους στόχους με σένα και, ποτέ δεν ξέρεις, μπορεί να σου χρειαστεί στην οικονομία του πρωταθλήματος.

Η ομάδα δυστυχώς κακοσχεδιάστηκε, θα πληρώσει τουλάχιστον ως τη διακοπή τον εγκληματικό τρόπο με τον οποίο πήρε αυτούς τους παίκτες, θέλει λύσεις αφού οι μεταγραφές δεν βγαίνουν, αλλά το ζητούμενο είναι να μην μπλέξει σε περιπέτειες.

Πέρσι η ισοπαλία στα Γιάννενα (με χειρότερη εμφάνιση από τη χθεσινή) έφερε την εκκίνηση μιας πορείας που έφερε χαμόγελα στο τέλος. Φέτος με την ψυχολογία που και πάλι πήρε από το γκολ του Ντιουσέ, ας πατήσει το διακόπτη κι ας ξεκινήσει γι’ αυτήν, πρώτα από τον αγώνα με την Κηφισιά στο Κύπελλο την Πέμπτη όπου πρέπει να γίνει το αυτονόητο και μετά στον πρώτο τελικό με τη Λαμία τη Δευτέρα στο Ηράκλειο, τη δική της ανάσταση. Δυο στα δυο, τίποτα λιγότερο, τίποτα που να βάζει την ομάδα μας σε μια φάση εσωστρέφειας!