ΟΦΗ αλά… Μπολονέζ, να τον βλέπεις και να μην τον χορταίνεις!
Ενιωσα τόσο όμορφα και τόσο περήφανος όπως σε εκείνο το μαγικό απόγευμα στην Τρίπολη - Του Δ. Καρυωτάκη.
Γράφει ο Δημήτρης Καρυωτάκης
Έτριβα και ξανάτριβα τα μάτια μου για να πιστέψω πως αυτό που έβλεπα ήταν αληθινό. Πως δεν ήταν ένα παρόραμα, μια οπτασία της στιγμής, ένα fake news, απ’ αυτά που κυκλοφορούν ασύστολα στο διαδίκτυο. Κι όμως αυτός ο ΟΦΗ, αυτή η εμφάνιση στο θρυλικό Ντ’ Αλάρα, κόντρα στους κυπελλούχους Ιταλίας, σε κάνει να πιστεύεις πως η ομάδα μας αυτή έπρεπε να βρίσκεται στα ευρωπαϊκά σαλόνια κι όχι κάποιοι άλλοι που ούτε είδαν ούτε ακούμπησαν!
Ένας ΟΦΗ να τον πιείς στο ποτήρι. Αλλά όχι μονοκοπανιά, μα σταγόνα σταγόνα, σαν ένα πολύτιμο και σπάνιο ποτό που θες να τοχεις να το απολαμβάνεις και να εύχεσαι να μην τελειώνει ποτέ !
Νομίζω και πιστεύω πως εκφράζω αρκετούς οφητζηδες πως ένιωσα τόσο όμορφα και τόσο περήφανος με εκείνο το μαγικό απόγευμα στην Τρίπολη, στον ημιτελικό με τον Αστέρα! Τέτοια εμφάνιση, τέτοια ψυχή και τέτοια μαγεία όλα τα γκολ ακόμα και το πέναλτυ κυρίως λόγω της τρομερής προσωπικής ενέργειας του Ρακόνιατς. Γιατί για τα άλλα γκολ τι να πούμε ; Για το τρομερό ένα δυο του Φούντα και την απίστευτη κούρσα του Ταξιάρχη;
Για το γκολ του Θεοδοσουλάκη που μου θύμισε το πλασέ του, το μυθικό γκολ του Βαζέχα στον αγώνα του ΠΑΟ με τον Άγιαξ, ή μήπως το ποίημα του Σαλσέδο, που αν το έβαζε ο Γιαμάλ ή κάποιος από το ΠΟΚ θα έγραφαν οκτάστηλα όλες οι φυλλάδες σήμερα;
Μα και στο κέντρο οι ηρωικοί (αλλά απελπιστικά μόνοι ) Καραχάλιος και Ανδρούτσος που στο τέλος έσκασαν; Οι ακραίοι μας Μπόρχα και Χατζηθεοδωρίδης, ο ηρωικός Λαμπρόπουλος και τα νέα παιδιά που έβγαλαν ψυχή και δύναμη Κοντεκάς και Κωστούλας; Για να μην ξεχάσουμε τον σταθερό Χριστογεώργο;
Αν εξαιρέσεις το πρώτο 10λεπτο του αγώνα όπου ο ΟΦΗ χάθηκε στην πίεση των γηπεδούχων, σ’ όλο τον υπόλοιπο αγώνα ο ΟΦΗ ήταν επιδραστικός και για να έλθει το β’ ημίχρονο όπου ήταν κυρίαρχος. Πετούσε φωτιές, έβγαλε άμυνες και αντιδρούσε σωστά και με εντυπωσιακά ήρεμο τρόπο στο πως έχτιζε το παιγνίδι του αποδίδοντας ένα σπουδαίο ποδόσφαιρο.
Σ’ αυτό το β’ ημίχρονο πρέπει να χτίσει ο ΟΦΗ και να δείξει το αγωνιστικό πρόσωπο που μπορεί και του αρμόζει. Να μπουν και οι νέοι παίκτες που ήλθαν , να μην φύγουν αυτοί που ίσως φοβόμαστε και βέβαια να αποκτηθεί ένας ή δύο ( όσο καθυστερεί ο Μπαίνοβιτς) μέσοι γιατί δεν βγαίνει η χρονιά με Ανδρούτσο και Καραχάλιο. Ο ΟΦΗ με την εικόνα του χθεσινού αγώνα δείχνει πως θα είναι φέτος πολύ δυνατός. Μην τον ματιάσουμε μόνο….
ΥΓ: Η ομάδα έκανε αυτή τη μεστή, γεμάτη εμφάνιση μπροστά στον πρόεδρο του που ταξίδεψε ως την Ιταλία για γα την καμαρώσει. Ας της προσθέσει εκείνο το… αλατοπίπερο που χρειάζεται ακόμη για να κάνει η ομάδα μια πορεία αντάξια της χθεσινής εμφάνισης και που βέβαια ταιριάζει γάντι στη νέα έδρα αλλά και στην επιθυμία των φίλων της να στηρίξουν το νέο εγχείρημα.
