ΟΦΗ: Κάτι παραπάνω από μία ομάδα

20:50 | 18/11/2020

Πολλοί υποτιμούν τη σημασία των δράσεων του ΟΦΗ, θα τις αντάλλασσαν με μια νίκη στο Βόλο. Του Μανόλη Γρηγοράκη

Η εικόνα επαγγελματιών ποδοσφαιριστών πρώτης γραμμής με σκούπες και κουβάδες στα χέρια να μαζεύουν τα νερά από πλημμυρισμένα σπίτια στις Γούρνες δεν είναι συνηθισμένη, είναι απ’ αυτές που, όπως λέει το κλισέ, σπάνια βλέπουμε στα ελληνικά γήπεδα.

Στα «γήπεδα» όπου παίζεται η επιβίωση ανθρώπων οι οποίοι μέσα σε λίγη ώρα είδαν τις περιουσίες τους να χάνονται και τις ζωές τους να πνίγονται στη βροχή και την απελπισία, το παιχνίδι παίζεται αλλιώς: με σκούπες και κουβάδες, με προσφορά και αλληλεγγύη. Στη ρημαγμένη από την πρόσφατη θεομηνία Χερσόνησο ο ΟΦΗ έπαιξε ξανά τη μπάλα που μόνο αυτός στην Ελλάδα ξέρει να παίζει. Όχι μόνο στο χόρτο, αλλά και στη λάσπη. Οι αθλητικοί οργανισμοί που σέβονται τον εαυτό τους και το ρόλο τους (παί)ζουν παντού. Ζουν μέσα στην κοινωνία, συναισθάνονται την ευθύνη να την εκπροσωπούν, αντιλαμβάνονται την υποχρέωση να ανταποδίδουν την υποστήριξή της όταν οι στιγμές είναι κρίσιμες και η μπάλα βαριά.

Δεν ήταν η πρώτη φορά που ο ΟΦΗ έδρασε σαν κάτι διαφορετικό απ’ αυτό που οι περισσότεροι νομίζουν ότι είναι μια ποδοσφαιρική ομάδα. Ούτε φυσικά θα είναι η τελευταία. Πολλοί υποτιμούν τη σημασία αυτών των δράσεων, τις θεωρούν αχρείαστες, περιττές, θα τις αντάλλασσαν ευχαρίστως με μια νίκη στο Βόλο ή μια ισοπαλία στην Τούμπα. Το καταλαβαίνω, οι ομάδες τρέφονται από τα αποτελέσματα. Μα οι ομάδες που θέλουν να είναι κάτι παραπάνω απ’ αυτό τρέφονται κι από τη σχέση τους με τον κόσμο, την κοινωνία που εκπροσωπούν. Τις αρχές και τα ιδανικά της, τους πόνους και τις αγωνίες της.

Ο κόσμος για τον ΟΦΗ ήταν πάντα εκεί, σε όποια κι αν έπαιζε Εθνική. Στα σαλόνια και στα αλώνια. Στα καλά και στα άσχημα. Τώρα ο ΟΦΗ (θα) είναι εκεί για τον κόσμο. Στο χόρτο και στη λάσπη. Στη Χερσόνησο και στην κάθε Χερσόνησο. Σε όσους (τον) έχουν ανάγκη. Σαν αυτό που είναι και κάτι παραπάνω. Κάτι παραπάνω από ομάδα.