Κραυγές και πραγματικότητα

Όταν στον ΟΦΗ αποφάσιζαν να χρωματίσουν το σήμα για να δηλώσουν με εμφατικό τρόπο τη στήριξη του κλαμπ σε ένα -αυτονόητο για τους κανονικούς ανθρώπους- ανθρώπινο δικαίωμα είχαν ασφαλώς επίγνωση των πιθανών συνεπειών μιας επιλογής που κανείς άλλος δεν είχε τολμήσει στο παρελθόν, ούτε πιθανότατα θα τολμήσει στο μέλλον. Ήξεραν με άλλα λόγια ότι θα προκληθούν αντιδράσεις, ακόμα και ακραίες, ακόμα και από μερίδα οπαδών της ομάδας.

Ήξεραν όμως και κάτι άλλο: ότι οι αντιδράσεις δεν θα είναι μόνο ακραία αποδοκιμαστικές, αλλά και... ακραία αποθεωτικές. Δεν ξέρω αν ήταν σίγουροι για το τελικό πρόσημο. Αν δηλαδή, όταν επιτέλους θα κατακαθόταν η σκόνη που είχε σηκωθεί, το αποτέλεσμα θα δικαίωνε την -ούτως ή άλλως- γενναία επιλογή ή αν θα την καταδίκαζε.

Η απάντηση είναι μάλλον προφανής, αφού τα social media δίνουν ευτυχώς ή δυστυχώς τη δυνατότητα για σχετικά ασφαλείς μετρήσεις - δε μιλάμε για στημένες δημοσκοπήσεις εδώ. Οι θετικές αντιδράσεις στις σχετικές αναρτήσεις της ΠΑΕ ΟΦΗ στους επίσημους λογαριασμούς της ήταν συντριπτικά περισσότερες από τις αντίστοιχες αρνητικές, άλλο αν οι περισσότεροι απ’ όσους πατούσαν angry αισθάνονταν ταυτόχρονα την ανάγκη να ρίξουν από κάτω κι ένα ομοφοβικό μπινελίκι, κάτι ανάμεσα σε υπεύθυνη δήλωση ανδρισμού και λεβεντομαλακία.

Οι κραυγές κάνουν θόρυβο, αλλά όταν ο θόρυβος κοπάζει μένει η πραγματικότητα: ο ΟΦΗ κέρδισε οπαδούς και μάλιστα σε χώρους που δεν έχουν την τοξικότητα του ποδοσφαίρου ούτε θα την αποκτήσουν ποτέ. Είναι ένα κέρδος που θα αποτιμηθεί και στο μέλλον. Πιθανόν και να έχασε οπαδούς, αλλά πρόκειται για οπαδούς που στην πραγματικότητα ποτέ δεν είχε.

Καμία απώλεια λοιπόν. Είναι αυτό που απάντησε ο διαχειριστής των επίσημων λογαριασμών της Γουέστ Μπρομ στα social όταν πέρσι κάτω από το αντιρατσιστικό μήνυμα του κλαμπ με αφορμή τη δολοφονία του Φλόιντ ένας ρατσιστής οπαδός ζήτησε πίσω τα λεφτά του διαρκείας του: δεν θα μας λείψεις...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Αυτό που έκανε ο ΟΦΗ είναι μεγαλύτερο από κάθε τι αθλητικό