Αυτό που έκανε ο ΟΦΗ είναι μεγαλύτερο από κάθε τι αθλητικό

Οι αντιδράσεις για την ανάρτηση του ΟΦΗ και τη στήριξη στη ΛΟΑΤΚΙ* κοινότητα από μερίδα του κόσμου, δεν πρέπει να είναι αυτό που μας τρομάζει. Βασικά, τίποτα δεν πρέπει να μας τρομάζει πια, έχουμε δρόμο ακόμα για την κανονικότητα. Εκτός αν πιστεύετε πως αν γινόταν σε άλλη ομάδα αυτό θα υπήρχε καθολική αποθέωση. Το θέμα δεν είναι οπαδικό, ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ.

Ο ΟΦΗ έκανε ένα βήμα προς το αυτονόητο. Κάτι που πρέπει να κάνουν όλες οι ομάδες ως ζωντανοί οργανισμοί. Το αυτονόητο είναι ο σεβασμός προς τον συνάνθρωπο, η αγάπη και η δημοκρατική αντίληψη στη διαφορετικότητα. Όλα αυτά ήταν που ενόχλησαν εκείνη τη μερίδα που έσπευσε να αντιδράσει με ακραίους χαρακτηρισμούς. Είναι το ηθικό "πρέπει" που δεν το αντιλαμβάνονται, δυστυχώς, όλοι και κυρίως δεν το αντιλαμβάνονται όσοι θεωρούν ότι η καθημερινότητα κρίνεται από το πόσα κιλά... καρύδια κουβαλάει ο καθένας.

Ο ΟΦΗ γίνεται η πρώτη ομάδα στην Ελλάδα που όχι απλώς εκφράζει τη στήριξή της στη γκέι κοινότητα, αλλά δεν φοβάται να το κάνει. Και εδώ ακριβώς είναι η ειδοποιός διαφορά. Ο ΟΦΗ γενικά δεν φοβάται να τολμά, όπως οφείλει κάθε σύλλογος που σέβεται τον εαυτό του, όπως οφείλει ο ΟΦΗ που σέβεται την Κρήτη που κουβαλάει στη φανέλα. Άνοιξε το γήπεδό του σε προσφυγόπουλα, προσπαθεί να ανοίξει και τα μυαλά. Ο κόσμος του πρέπει να είναι υπερήφανος.

Οποιαδήποτε άλλη ομάδα θα φοβόταν να πράξει κάτι τέτοιο. Θα φοβόταν να "τσαλακώσει" την εικόνα της. Διότι στη λογική του... 1950 ο κόσμος δεν μπορεί να αποδεχθεί την αναγνώριση της διαφορετικότητας ως ύψιστο δικαίωμα του ανθρώπου. Ζούμε ακόμα σε εποχές "Κωσταλέξι".

Το τρομακτικό δεν είναι οι αντιδράσεις, το τρομακτικό είναι ότι τις ίδιες αντιδράσεις θα είχαμε ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΟΜΑΔΑ προχωρούσε σε ένα τέτοιο μήνυμα. Για τον απλούστατο λόγο πως ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΟΜΑΔΕΣ υπάρχουν οπαδοί που δεν αντέχουν αυτές τις συμβολικές κινήσεις. Θίγουν αυτό που ορίζουν οι ίδιοι ως αξιοπρέπεια.

Ρίξτε μια ματιά γύρω σας, βγάλτε από το κάδρο τον ΟΦΗ και τον κάθε ΟΦΗ. Βγάλτε τελείως το αθλητικό κομμάτι και ρίξτε μία ματιά στην καθημερινότητα. Ζούμε ανάμεσα σε ομοφοβικούς, ρατσιστές και ιδεοληπτικά ακραίους. Ζούμε σε ένα κόσμο που δεινοπάθησε από τους δήθεν "τιμωρούς" του διαφορετικού. Πόσοι είναι; Λίγοι; Ναι, αλλά υπάρχουν. Και "φωνάζουν".

Η ανθρωπιά δεν κρίνεται από το παντελόνι. Ούτε η μαγκιά. Ο ανδρισμός οφείλει να χαρακτηρίζεται από τον σεβασμό, ουχί από τα μπατζάκια. Είμαι πεπεισμένος ότι όσοι αντέδρασαν είναι η μειοψηφία, αλλά "κάνουν θόρυβο". Και "θορυβώντας" κρύβουν τις λογικές αντιδράσεις, ίσως να "φρενάρουν" τον εύλογο αντίλογο. Κι αυτό είναι προσωπική ήττα του καθενός από εμάς που θέλουμε να βλέπουμε να κυριαρχεί, επιτέλους, το αυτονόητο στην κοινωνία.

Οφείλουμε, λοιπόν, του χρόνου τέτοια μέρα να φωνάξουμε κι εμείς, η πλειοψηφία. Για να μπει τέλος σε οποιονδήποτε διαχωρισμό. Για καλύτερους ανθρώπους, όχι καλύτερους οπαδούς.

Αυτό που έκανε ο ΟΦΗ είναι μεγαλύτερο από κάθε τι αθλητικό. Και το μεγάλο στοίχημα θα είναι να τον ακολουθήσουν κι άλλες ομάδες. ΠΡΕΠΕΙ. Να αποκτήσουν την υπερηφάνεια του. Αυτή θα είναι η μεγαλύτερη νίκη.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Το πολύχρωμο σήμα του ΟΦΗ και η κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ+

Αποθέωση για τον ΟΦΗ στα social media

Παπαβασιλάκης για σήμα και ΛΟΑΤΚΙ: «Κι έναν άνθρωπο να επηρεάσουμε θετικά, είναι κέρδος»