Ομάδα πες πως φτιάχνεις, τον κόσμο πώς τον ξαναφτιάχνεις;

08:11 | 30/08/2022

Ο ΟΦΗ είναι «γυμνός», ο κόσμος ξενερωμένος, οι επικεφαλής κατάφεραν να τα γκρεμίσουν όλα και η πίεση γιγαντώνεται.

Από τις δηλώσεις του Νίκου Νιόπλια πως ο ΟΦΗ θα είναι έτοιμος στις 15 Αυγούστου μέχρι την ήττα από τον Παναθηναϊκό το βράδυ της Κυριακής μεσολάβησε μία στασιμότητα στα μεταγραφικά, μία ανύπαρκτη ενίσχυση στις θέσεις που πονάει (εξτρέμ αγνοείται) και ένα τραγικό ξεκίνημα στο πρωτάθλημα.

Ο Νιόπλιας... έπεσε μέσα για τις 15 Αυγούστου γιατί παραμονές της Παναγιάς ο ΟΦΗ έδειχνε έτοιμος στο φιλικό με την Επισκοπή. Ηταν η τελευταία φορά που είδαμε ένα κάπως κανονικό ΟΦΗ. Μετά ούτε η Παναγιά τον έσωσε. Ακολούθησαν οι τραυματισμοί, οι απουσίες, τα κενά στο ρόστερ, οι αλχημείες του Νιόπλια που προσπάθησε να βγάλει λαγούς από το καπέλο και οι δύο ήττες σε ισάριθμες αγωνιστικές.

Μεσολάβησαν και οι δηλώσεις Γιάννη και Γιώργου Σαμαρά στη συνάντηση της περασμένης εβδομάδας με τους δημοσιογράφους όπου αναλύθηκε ο μεταγραφικός σχεδιασμός και ο τρόπος που κινούνται σε κάθε περίοδο. Δεν αναλύθηκε, ή μάλλον δεν απαντήθηκε, γιατί είμαστε 30 Αυγούστου και ο ΟΦΗ δεν έχει αποκτήσει ακόμα εξτρέμ.

Κάθε ομάδα ξεκινάει τον σχεδιασμό στοχεύοντας εκεί που πραγματικά "πονάει". Για παράδειγμα ο Παναθηναϊκός, που ήταν ο τελευταίος αντίπαλος του ΟΦΗ, έπασχε τα τελευταία χρόνια στην επίθεση και ξεκίνησε τον σχεδιασμό ρίχνοντας το βάρος στον φορ. Πήρε έναν κανονικό, τον Σπόραρ και αμέσως φάνηκε η διαφορά. Ο ΟΦΗ έχασε τον Λάμπρου, δεν υπολόγιζε τον φαν Ντάινεν, ο Καμάου έμεινε ουσιαστικά από... ανάγκη, ξέμεινε μόνος του ο Τσιλιανίδης, ο Ντουρμισάι που μπορεί να παίξει και εκεί είναι τραυματίας ξανά, το κενό στα «φτερά» έκανε μπαμ, αλλά μπαίνουμε στον Σεπτέμβριο και ο Ομιλος παραμένει γυμνός στα άκρα του! Είπαμε, υπομονή, αλλά εδώ περνάμε σε επίπεδο... μαζοχισμού.

Ο ΟΦΗ έβγαλε δύο αγώνες χωρίς να έχει στην ενδεκάδα του έναν κανονικό εξτρέμ. Κι αν οι αλχημείες του Νιόπλια κόντρα στον Παναθηναϊκό στις άλλες θέσεις έγιναν αντικείμενο συζήτησης, αυτό που είναι για να γραφτεί στην ιστορία είναι πως οι επικεφαλής δεν έχουν βρει έναν, ΕΝΑΝ, ποδοσφαιριστή στο μεταγραφικό παζάρι για να ενισχύσει την ομάδα στα «φτερά». Και μπορεί το αρχικό πλάνο να ήταν να παίξει ο Ντίκο εκεί, εφόσον ο Ντουρμισάι ήταν καλά (ή το ανάποδο), μέχρι να γίνει η μεταγραφή, ήρθαν οι τραυματισμοί για να αναδείξουν το μεγάλο πρόβλημα. Και την αδράνεια των επικεφαλής.

Ναι ο Λάρσον είναι παίκτης από το πάνω ράφι, ακόμα και στην τραγική Κυριακή κόντρα στον Παναθηναϊκό ήταν ο μόνος που προσπαθούσε, ναι ήταν μία μεταγραφή υψηλού επιπέδου, αλλά μετά το χάος. Μείναμε εκεί, στον Σουηδό, δίχως το ανάλογο follow up. Και αυτή την ώρα που γράφονται τούτες οι γραμμές θα έπρεπε να μιλάμε για τη νέα προσθήκη του ΟΦΗ, αντ' αυτού συνεχίζουμε μία (δικαιολογημένη) μεμψιμοιρία για τα μαύρα χάλια της ομάδας.

Θέλει προσπάθεια να τινάξεις στον αέρα ό,τι είχες κάνει έως τώρα ή τουλάχιστον ό,τι είχες στο μυαλό σου. Θέλει μεγάλη προσπάθεια να γίνεις υβριστικό σύνθημα στα χείλη των απογοητευμένων οπαδών. Αυτούς πώς θα τους ξανακερδίσεις; Πώς θα σε εμπιστευτούν και πώς θα δημιουργήσεις ξανά αυτή την φανταστική ατμόσφαιρα στο «Γεντί Κουλέ»;

Δεν είναι η ήττα. Είναι η εικόνα μίας ομάδας που έμοιαζε παρατημένη. Μίας ομάδας με παίκτες που αντί να πωρωθούν από την απίστευτη ατμόσφαιρα και την εκπληκτική υποδοχή στο ξενοδοχείο πριν από τη σέντρα, μπήκαν λες και είχαν 1 τόνο βάρους στις πλάτες, λες και ήταν Αυγουστιάτικο φιλικό προετοιμασίας. Ούτε ένας με το μαχαίρι στα δόντια, ούτε ένας με μάτι να γυαλίζει, ούτε ένας να ρίξει μία κλωτσιά στον αντίπαλο, να ξεσηκώσει την εξέδρα, να δώσει κάτι στον κόσμο. Σαν ζόμπι από το «Walking Dead», λες και είχαν αποδεχθεί τη μοίρα τους, με μοναδική παρένθεση τον Αποστολάκη που μπήκε το παιδί, έκανε κάτι ορθολογικά ποδοσφαιρικό με την ορμή της ηλικίας και φάνηκε σαν Μέσι σε αυτό τον αχταρμά που βλέπαμε στον αγωνιστικό χώρο.

Ο ΟΦΗ είναι γυμνός, ο «βασιλιάς» είναι γυμνός. Και άντε να πούμε πως η ομάδα θα φτιάξει, δεν γίνεται να πάει πιο χαμηλά, είναι κόντρα στην ποδοσφαιρική λογική να γίνει χειρότερη, τον κόσμο πώς τον ξαναφτιάχνεις; Πώς κερδίζεις ξανά την εμπιστοσύνη του και πώς τον κάνεις ξανά τον 12ο παίκτη σου;

Το κατόρθωμα -γιατί περί κατορθώματος πρόκειται- να γκρεμιστεί η γέφυρα που χτίστηκε από το καλοκαίρι στις σχέσεις ΠΑΕ-κόσμου είναι η μεγαλύτερη πληγή τη δεδομένη χρονική στιγμή. Ο ΟΦΗ θέλει χρόνο και μεταγραφές για να γίνει κανονικός και να παλέψει πρωτίστως για τη σωτηρία του, αλλά ποιος θα του τον δώσει; Με τον κόσμο στα κάγκελα (όσοι δεν παίρνουν... ψυχοφάρμακα), την απογοήτευση να ξεχειλίζει και την ατμόσφαιρα να μυρίζει μπαρούτι, πού θα βρει το ήρεμο κλίμα για να κάνει ένα υποτυπώδες restart; Έτσι όπως τα έκαναν ας τα λουστούν, λέει ο θυμόσοφος λαός. Θέλει πλέον πολλή δουλειά για να χτίσεις από τα χαλάσματα και ο ΟΦΗ αυτή τη στιγμή βρίσκεται πάνω σε ενεργό «ρήγμα». Και κάπου στη γωνία, ο Βόλος του Μπέου καραδοκεί για ένα εφιαλτικό «μηδέν στα τρία». Πώς καταντήσαμε λοχία, που λέει και το τραγούδι.