Παπανδρέου: «Έπρεπε να κάνεις εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς για να πάρεις φάουλ με τον Ολυμπιακό!»
Ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής, Γιώργος Παπανδρέου, περιέγραψε με... γλαφυρό τρόπο το πώς παιζόταν το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Αποσπάσματα από τα όσα ανέφερε σε συνέντευξή του στο «Gazzetta»:
Γιώργο, σου έκαναν πλάκα οι συμπαίκτες για το γκολ με το χέρι; Σου έλεγαν «το χέρι του Θεού», όπως του Μαραντόνα;
«Ου, πολλές πλάκες... Την άλλη μέρα μου έφεραν γάντια να φορέσω. Ενας πρόεδρος από μια ομάδα βόλεϊ μου είπα να πάω να υπογράψω σ' αυτούς αφού είμαι καλύτερος με τα χέρια. Υπήρξε μεγάλη καζούρα».
Για τον Μαραντόνα όμως;
«Εντάξει, να σας πω κάτι πολλοί έλεγαν ότι "το γκολ του Θεού το έβαλε πρώτα ο Μαραντόνα και μετά εσύ". Υπήρξαν πάρα πολλά τραγελαφικά, αλλά αυτό ήταν η απαρχή για μια απίστευτη πορεία της Καβάλας κι η απαρχή μιας απίστευτης "φιλίας" μεταξύ εμένα και του Ανατολάκη. Τι "αγκαλιες" είχαμε, τι "ευχάριστα" συναισθήματα είχα γι' αυτόν τον ανθρώπο».
Ειρωνικά το λες;
«Μιλάμε ότι αυτός ο άνθρωπος αποτέλεσε για μένα από τις ντροπές του ελληνικού ποδοσφαίρου. Όπως ακριβώς σας το λέω. Υπήρξαν παίκτες που ήταν δυνατοί, άλλοι που πάνω στην ανικανότητά τους να μαρκάρουν έναν παίκτη γινόντουσαν βρώμικοι. Αυτός ήταν κακός. Και προσέξτε τι θα σας πω: Κακός όταν παίζεις στον Ολυμπιακό κι έχεις τις πλάτες μιας μεγάλης ομάδας. Και τιμήθηκε με βραβείο fair play, έτσι; Μη το ξεχνάμε αυτό! Τα 'χαμε δει όλα. Ο Ανατολάκης με τον οποίο όταν έβγαινε ο Ολυμπιακός στην Ευρώπη, γελούσε και το παρδαλό κατσίκι τότε... Τέλος πάντων, πιο πολύ δεν με πείραξε όταν τραυμάτισε εμένα με τον Πανηλειακό. Με πείραξε τότε με τον παίκτη του ΟΦΗ, τον Κιάσσο, όταν ο Ολυμπιακός νικούσε 4-0 ή 5-0 και κάπου στο 87' στο χώρο του κέντρου από πίσω με τα δύο πόδια του "έκοψε" το πόδι. Το ποδόσφαιρο όλους αυτούς τους πληρώνει. Η υστεροφημία του καθενός είναι ανάλογη μ' αυτό που κάνει. Στο δρόμο που περπατάω, όλοι με ΄μακαρίζουν και με θυμούνται γι' αυτά που έκανα. Δεν συμβαίνει το ίδιο με όλους, γιατί ο κόσμος έχει και κρίση και μνήμη».
Εχεις παίξει αντίπαλος με τεράστιους αμυντικούς. Ουζουνίδης, Δέλλας, Γκαμάρα, Μάντζιος, Κατσαμπής, Αμανατίδης (ήσουν και συμπαίκτης), Κολιτσιδάκης, Μανωλάς και μάλιστα τους έχεις βάλει και γκολ..
«Και μόνο που τους αναφέρεις όλους αυτούς και εγώ μ’ αυτούς τους ανθρώπους μοιράστηκα Κυριακές, συναισθήματα, αισθάνομαι ευλογημένος, αισθάνομαι υπερήφανος και πραγματικά πλήρης από το ποδόσφαιρο. Όχι απ’ αυτά που έκανα αλλά απ’ αυτά που έζησα. Όταν εγώ πρόλαβα και είδα τον Βαζέχα να αλλάζει κατεύθυνση λες και είναι 4Χ4 το Subaru, αυτή η επιτάχυνση που είχε και παράλληλα το ήθος του. Όταν είδα τον Ντέμη Νικολαΐδη να σκοράρει… Έζησα σε μια γενιά, που το βίωσε το ποδόσφαιρο με όλη του την καρδιά. Το ποδόσφαιρο τότε ήταν στην καρδιά του κάθε Έλληνα.
Έζησα την περίοδο μεγάλων παικτών: Τζόρτζεβιτς, Γεωργάτος, Λυμπερόπουλος, Χατζηπαναγής, Τζιοβάνι… Όποιος έπαιξε αντίπαλο τον Τζιοβάνι έζησε πολλές εμπειρίες. Μιλάμε για ένα πηγαίο ταλέντο. Δεν υπάρχει το επίπεδο αυτό στο ποδόσφαιρο, σας το λέω να το ξέρετε».
Δεν έβαλες γκολ στον Ολυμπιακό όμως…
«Όχι, στον Ολυμπιακό δεν έβαλα».
Το ‘χεις παράπονο;
«Κάποια στιγμή είπα: Εγώ εναντίον του Ολυμπιακού δεν ξαναπαίζω. Έπαιξα σε μια περίοδο που τον Ολυμπιακό τον είχαν πάρει αγκαζέ. Όπως έχει γίνει κατά καιρό και με άλλες ομάδες. Τότε για να πάρεις φάουλ εναντίον του Ολυμπιακού, έπρεπε να σου κάνουν εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς. Είχα έναν καημό απέναντι στον Ολυμπιακό, δεν έβαλα γκολ, αλλά δεν ήθελα και να ξαναπαίξω εναντίον του. Ήταν άνισος ο αγώνας».
