Ποτέ ξανά τέτοια εικόνα!

20:03 | 10/05/2021

Από την ψυχολογία στα τάρταρα, στον ποδοσφαιρικό εγωισμό. Οι παίκτες του ΟΦΗ επιτέλους φώναξαν «παρών»!

Ο Νίκος Νιόπλιας είπε μία ατάκα μετά το ματς με τη Λαμία που έδειξε ακριβώς ποιο ήταν το σημείο-κλειδί της αλλαγής και της μεταμόρφωσης του ΟΦΗ στα πλέι άουτ. «Ευχαριστώ τους παίκτες που με πίστεψαν», είπε χαρακτηριστικά. Και το γεγονός ότι οι παίκτες πίστεψαν τον Νιόπλια σημαίνει ότι πρωτίστως πίστεψαν στους εαυτούς τους.

Ο 56χρονος προπονητής ανέλαβε μία ομάδα όπου οι παίκτες της είχαν ψυχολογία στα τάρταρα. Ήταν τέτοια η κατάσταση που είχαν ξεχάσει, που λέει ο λόγος, πώς κάνουν πάσα. Ο Νιόπλιας ανέλαβε προπονητής στον ΟΦΗ όχι μόνο για να συμμαζέψει την κρητική ομάδα και να την μάθει να παίρνει αποτελέσματα, αλλά -κυρίως στην αρχή- να κάνει τους ποδοσφαιριστές να πιστέψουν στους εαυτούς τους.

Αυτή η παρατημένη, έτσι όπως έμοιαζε, κατάσταση έπρεπε να σταματήσει. Οι ποδοσφαιριστές είχαν μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την αγωνιστική κατρακύλα του Ομίλου, δεν έφταιγε μόνο το προπονητικό επιτελείο, άρα όλο αυτό έπρεπε να διαφοροποιηθεί. Να ξυπνήσουν, όπως λέμε στην καθομιλούμενη.

Η υποχρέωση των παικτών βάραινε την φανέλα, ήταν μία έξτρα πίεση. Ο 56χρονος προπονητής δεν ήθελε να τους φορτώσει κι άλλο άγχος, δεν ήθελε να τους «βάλει» σε μία πρέσα και να τους «συνθλίψει» ψυχολογικά. Έπρεπε να τους ανεβάσει και για να τους ανεβάσει έπρεπε να τους κάνει να πιστέψουν στους εαυτούς τους, να συνειδητοποιήσουν την κρισιμότητα της κατάστασης και να παλέψουν όλοι μαζί για την αποφυγή του υποβιβασμού.

Όπως οι παίκτες έχουν μερίδιο ευθύνης για το γεγονός ότι ο Όμιλος βρέθηκε να παλεύει για τη σωτηρία με όλα τα προγνωστικά εναντίον του, έτσι έχουν μερίδιο ευθύνης και στην επίτευξη του στόχου με το διπλό στη Λαμία. Γιατί αν δεν ξυπνούσαν από τον ποδοσφαιρικό λήθαργο και δεν δούλευαν μαζί με τον Νιόπλια, δύσκολα θα είχε ανατραπεί η κατάσταση.

Ο ΟΦΗ δεν είχε μόνο πρόβλημα στο αγωνιστικό κομμάτι, είχε και στο ψυχολογικό. Το γράψαμε, το ξαναγράψαμε, το τονίσαμε, το κάναμε κατανοητό. Οι παίκτες της ομάδας έπρεπε να αντιληφθούν τη σημασία των πλέι άουτ και τη σημασία της δικής τους επιβίωσης.

Με την εικόνα τους σε αυτό το μίνι πρωτάθλημα απάντησαν στους εαυτούς τους. Σε αυτούς χρωστούσαν μία απάντηση. Και έστω την ύστατη στιγμή σεβάστηκαν την ιστορία του συλλόγου και αντιλήφθηκαν το μέγεθος της καταστροφής αν δεν άλλαζαν ρότα.

Το πάθημα να γίνει μάθημα και ο χαρακτήρας που έχτισαν στα πλέι άουτ να αποτελέσει οδηγό για τη συνέχεια. Τόσο απλά.