Το έπος του ’87!

Πριν από λίγα χρόνια ο Zastro έγραψε για λογαριασμό του Capitano.gr ένα από τα μεγαλύτερα αφιερώματα που έχουν γραφτεί ποτέ για την ιστορία του ΟΦΗ. Σε αυτό δεν θα μπορούσε να λείπει φυσικά το έπος του '87 και η κατάκτηση του κυπέλλου από την ομάδα του αείμνηστου Ευγένιου Γκέραρντ.

Ας θυμηθούμε τι είχε γράψει για την επιτυχία που εφέτος συμπληρώνει 35 χρόνια:

Το καμάρι της Κρήτης!

Γιάννης Σαμαράς, Νίκος Νιόπλιας, ο μεγάλος Χιλιανός Αλεσάντρο Ίσις, υπερχρήσιμοι βετεράνοι όπως ο Γρηγόρης Χαραλαμπίδης και ο Τάκης Περσίας, ο πρώτος ΟΦΗ του Γκέραρντ είναι χάρμα ιδέσθαι. Τρίτη θέση στο πρωτάθλημα και ο πρώτος τελικός κυπέλλου Ελλάδος: 21 Ιουνίου του 1987 στο Ολυμπιακό Στάδιο. Το ΟΑΚΑ δεν έχει πάρα πολύ κόσμο για την εποχή (λίγο πάνω από 30 χιλιάδες άνθρωποι) ωστόσο η παρουσία των εκδρομέων Ομιλητών δεν περνά απαρατήρητη.

Στην Αθήνα έχει τρομερή ζέστη, είναι μια πρόγευση του θανατηφόρου καύσωνα που ακολούθησε και κόστισε τη ζωή σε εκατοντάδες συμπατριώτες μας ένα μήνα αργότερα. Το παιχνίδι είναι αργό, ο Αρχοντίδης όπως συνήθιζε, έχει παρατάξει τον Ηρακλή με αμυντικούς προσανατολισμούς, αφήνοντας όμως ελεύθερους τους ταλαντούχους μέσους του, ενώ από την άλλη ο Γκέραρντ έχει προτιμήσει την έμπειρη ενδεκάδα του, ποντάροντας στην προσωπικότητα και το καθαρό μυαλό. Το παιχνίδι είναι όπως αναμενόταν κακό, παραγωγή φάσεων δεν υπάρχει και ότι καλό προκύπτει, προέρχεται από στημένες φάσεις.

Σε μια από αυτές, με τη συμπλήρωση του ημιώρου, ο Βασίλης Χατζηπαναγής εκτελεί ένα φάουλ από αριστερά, κοντά στο σημαιάκι του κόρνερ, ο Γιάννης Μιχαλήτσος απομακρύνει με το κεφάλι και ο Σάββας Κωφίδης με δυνατό σουτ προτού η μπάλα ακουμπήσει στο έδαφος, στέλνει τη μπάλα πρώτα στο δοκάρι και μετά στα δίχτυα. Ο Ηρακλής προηγείται ανέλπιστα με 1-0, με ένα γκολ που πανηγυρίζεται πολύ έντονα από παίκτες και κόσμο του Γηραιού, αλλά ταυτόχρονα «ξυπνάει» τον ΟΦΗ που από εκείνο το σημείο και μετά γίνεται αφεντικό στο ματς και ξεπερνάει το άγχος του «πρωτάρη».

Πολύ γρήγορα και ενώ ο Ηρακλής δεν μπορεί να διαχειριστεί το προβάδισμά του στο σκορ, ο Όμιλος αφού «προειδοποίησε» δύο φορές, φτάνει στην ισοφάριση. Ο Γρηγόρης Παπαβασιλείου σεντράρει και ένας από τους καλύτερους κεφαλοσφαιριστές στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, ο Δραμινός Γρηγόρης Χαραλαμπίδης, πηδώντας στο σωστό χρόνο με δυνατή σκαστή κεφαλιά νικάει Λευκόπουλο και Γκεοργκίεφ και ισοφαρίζει.

Είναι μόλις το 35ο λεπτό και οι ουδέτεροι αισιοδοξούν ότι τα δύο γκολ μπορεί να βελτιώσουν το μέχρι τότε κακό θέαμα. Γίνεται το αντίθετο, οι δύο ομάδες κλείνονται ακόμη περισσότερο και ακολουθεί αυτό που συνηθίζουμε να λέμε για να αποκρύψουμε το κακό θέαμα «παιχνίδι κέντρου». Ο ΟΦΗ προσπαθεί κατά διαστήματα να τρέξει λίγο περισσότερο τη μπάλα, κάνει κάποιες χλιαρές επισκέψεις στην εστία του Γκεοργκίεφ, αλλά δεν κατορθώνει να βρει το δεύτερο γκολ.

• Αυτό το είδατε; >>> To περσινό αφιέρωμα για το κύπελλο του ΟΦΗ με guest star τον Γιάννη Αργυρίου

Η ζέστη έχει υποχωρήσει κάπως λόγω του προχωρημένου της ώρας, ο Αρχοντίδης κάνει ακόμη πιο αμυντικογενή τον Ηρακλή, αλλάζοντας τον Καραΐσκο με το σκληροτράχηλο Γιώργο Παπαδόπουλο και το παιχνίδι στο δεύτερο ημίχρονο γίνεται ακόμη χειρότερο από το πρώτο. Τα 90 συμπληρώνονται χωρίς να μεταβληθεί απολύτως τίποτα και οι δύο προπονητές εξακολουθούν να προσέχουν την άμυνα ακόμη και κατά τη διάρκεια της παράτασης. Ο Αρχοντίδης αποφασίζει να κάνει την κίνησή του στο 98ο λεπτό βάζοντας στο παιχνίδι τον σέντερ φορ Αδάμου, προς έκπληξη όλων όμως σηκώνεται η πινακίδα με τον αριθμό 10.

Ο Βασίλης Χατζηπαναγής, εμφανώς δυσαρεστημένος αποχωρεί, ενώ οι φίλαθλοι απορούν με την κίνηση του Σερραίου τεχνικού του Ηρακλή να αποσύρει το Βάσια. Το παιχνίδι φωνάζει ότι θα κριθεί στα πέναλτι και ο Χατζηπαναγής είναι ίσως ο μοναδικός σπεσιαλίστας ανάμεσα στους 22, συνεπώς η αντικατάστασή του στερείται λογικής.

Ο Σηφάκης έγραψε ιστορία

Το ημίωρο της παράτασης ολοκληρώνεται πάρα πολύ γρήγορα χωρίς το παραμικρό αξιοσημείωτο πέραν της αντικατάστασης Χατζηπαναγή και ο τελικός πηγαίνει στα πέναλτι. Πρώτος καλείται να εκτελέσει ο Νορβηγός Ζούντμπι, ο οποίος κατάκοπος στέλνει τη μπάλα ψηλά άουτ. Ο έμπειρος Χαραλαμπίδης που έχει επιλεγεί από τον Γκέραρντ ευστοχεί και ο ΟΦΗ αποκτά και το ψυχολογικό πλεονέκτημα. Ακολουθεί το μίνι σόου και το highlight της καριέρας του Μύρωνα Σηφάκη. Ο Σηφάκης, είναι από σπόντα βασικός στον τελικό και όπως μαρτυρά και το ονοματεπώνυμό του γέννημα θρέμμα Κρητικός και Ηρακλειώτης.

Η βραδιά της 21ης Ιουνίου αποτελεί για εκείνον το παράσημο της καριέρας του, αφού σε ηλικία 27 ετών γίνεται ο ήρωας της μιας νύχτας και ο άνθρωπος που επί της ουσίας θα χαρίσει το τρόπαιο στον ΟΦΗ. Αποκρούει το πέναλτι του Χρήστου Ζήφκα και αφού ευστοχούν Τσινός, Δανιήλ Παπαδόπουλος και Παπαβασιλείου, κρίνει τον τελικό στο τελευταίο πέναλτι του Αδάμου. Η εκτέλεση του φορ του Ηρακλή είναι κακή, το πλασέ του στην αριστερή γωνία του Μύρωνα είναι ασθενές και ο Σηφάκης θα το αποκρούσει και αυτό με τη βοήθεια της τύχης, αφού η μπάλα μετά το χέρι του θα χτυπήσει στο δοκάρι και ως διά μαγείας θα επιστρέψει στην αγκαλιά του.

Ο ΟΦΗ είναι Κυπελλούχος Ελλάδος, ο Σηφάκης δευτερόλεπτα αφού συνειδητοποιεί τι έκανε διανύει το μισό γήπεδο αλαλάζων με υψωμένη τη γροθιά, προτού πνιγεί στις αγκαλιές των συμπαικτών του. τα επίσημα, ο Θεόδωρος Βαρδινογιάννης είναι εμφανώς συγκινημένος που η ομάδα του τόπου του κατακτά έναν τίτλο, είναι μια μεγάλη βραδιά για την οικογένεια Βαρδινογιάννη, αφού στο γήπεδο παρίστανται και τα αδέλφια του, Βαρδής και Γιώργος.

Το καμάρι της Κρήτης κατακτά τον πρώτο του τίτλο και το Ηράκλειο γιορτάζει, ξεχύνεται στους δρόμους. Πέφτουν πραγματικά πολλά λεφτά στις υποδομές της ομάδας, ο Θόδωρος είναι ξετρελαμένος με τον Γκέραρντ, που δεν εμμένει σε αμιγώς ποδοσφαιρικά κριτήρια, αλλά προσέχει τα μικρά παιδιά σε όλες τις εκφάνσεις του σπορ: τακτικά, φυσική κατάσταση, εκπαίδευση, παντού.