Τώρα θέλει μόνο στήριξη... τα υπόλοιπα το καλοκαίρι

Τρία ματς, 5 βαθμοί, αήττητος και πάνω από την επικίνδυνη ζώνη. Αυτός είναι ο σύντομος απολογισμός της έως τώρα πορείας του ΟΦΗ στα πλέι άουτ. Μια χαρά, δεν συμφωνείτε;

Μιλάμε για μία ομάδα που μπήκε καταδικασμένη στο μίνι πρωτάθλημα και έχει καταφέρει σε τρία ματς να αποκτήσει ψυχολογικό πλεονέκτημα. Αυτό από μόνο του είναι έργο Νιόπλια. Συμμάζεψε την ομάδα, της έδωσε αγωνιστική ταυτότητα, δούλεψε πολύ με την ψυχολογία των παικτών και πέτυχε να αντιστρέψει το αρνητικό κλίμα. Κι αυτά από μόνα τους είναι νίκη σε αυτή τη μάχη για την αποφυγή του υποβιβασμού.

Στη Ριζούπολη ο ΟΦΗ δεν ήταν καλός. Ή, για να το θέσουμε καλύτερα, δεν ήταν ο ΟΦΗ του ΠΑΣ. Ακόμα όμως και στην κακή του μέρα, το κάκιστο πρώτο μέρος, ειδικά αυτό των πρώτων λεπτών, πήρε αποτέλεσμα. Και η απλή -ποδοσφαιρική- λογική είναι πάγια σε αυτές τις περιπτώσεις: όταν δεν μπορείς να κερδίσεις ένα ματς, τουλάχιστον μη το χάσεις.

Το Σάββατο κόντρα στον Απόλλωνα ο Νιόπλιας βρέθηκε αντιμέτωπος με τον... ίδιο του τον εαυτό. Πολλά πράγματα δεν του βγήκαν στην αρχή του ματς και φρόντισε να τα διορθώσει στην εξέλιξή του. Δεν άφησε το παιχνίδι στη μοίρα του, πάλεψε γι' αυτό και προσπάθησε να το φέρει στα μέτρα του ΟΦΗ. Και έφυγε με το Χ, τι καλύτερο από το τίποτα;

Κι όμως, το συγκεκριμένο ματς άφησε και μία κάποια ανησυχία στις τάξεις των φίλων του ΟΦΗ λόγω της εικόνας της κρητικής ομάδας και λόγω των «τελικών» που ακολουθούν. Ναι, ο Όμιλος προβλημάτισε το Σάββατο, έβγαλε κάποιες παθογένειες, αλλά δεν πρέπει να σταθούμε σε αυτό, αλλά στο πώς αντιδρά πλέον. Σε αυτό που βγάζει στο χορτάρι ακόμα κι αν δεν είναι καλός. Είναι η ειδοποιός διαφορά σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν. Έχει προπονητή που βάσει των απουσιών προσπαθεί -και έως τώρα τα καταφέρνει- να βγάλει από τη μύγα ξύγκι.

Δεν είναι ώρα τώρα να σκαλίζουμε τα παλιά. Λάθη έγιναν, πάρα πολλά, το ταμείο θα γίνει στο φινάλε, τούτη τη στιγμή ο ΟΦΗ -του Νιόπλια- θέλει στήριξη σε ένα πρωτάθλημα ειδικών συνθηκών. Τέτοιο είναι τα πλέι άουτ. Επτά παιχνίδια που έρχονται, φεύγουν και δεν ξανάρχονται. Δεν υπάρχει περιθώριο να ρεφάρεις τη γκέλα, ό,τι γεννιέται στην έναρξη του αγώνα πεθαίνει με τη λήξη του. Τώρα απαιτείται στήριξη πάνω από το όριο και συσπείρωση.

Ο ΟΦΗ έχει 5 βαθμούς σε τρία ματς, είναι αήττητος και στο τέλος των πλέι άουτ ουδείς θα θυμάται αν ήταν καλός ή αν προβλημάτισε. Θα θυμούνται το αποτέλεσμα στο φινάλε της διαδρομής. Αν σωθεί θα μετρήσει η επίτευξη του στόχου. Και τούτο είναι που έχει σημασία. Για τα άλλα, η κριτική και το ταμείο θα γίνουν (και πρέπει να γίνουν) το καλοκαίρι. Για το αύριο, την επόμενη μέρα, για να μην επαναληφθεί η εφετινή καθίζηση.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Μανόλης Γρηγοράκης: Από τη μύγα ξύγκι

Δημήτρης Καρυωτάκης: Είναι ακόμα ζωντανός... αλλά έτσι όχι για πολύ!