Άλλαξέ το, το... τιμημένο

08:26 | 28/03/2021

Ο Ζαγοράκης, οι «μεγάλοι», η «καυτή πατάτα» και η ανάγκη να αλλάξει το ελληνικό ποδόσφαιρο από τη βάση του

Ο Θοδωρής Ζαγοράκης είναι ο νέος πρόεδρος της ΕΠΟ σε μία εποχή που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα ήταν μέγα θέμα, αλλά με τον κόσμο να αποδομεί οτιδήποτε και να κρίνει εκ των προτέρων, η πρόκληση είναι τεράστια. Και για να γίνει μέγα θέμα η εκλογή Ζαγοράκη στην προεδρία της Ομοσπονδίας θα πρέπει να δούμε πράξεις, ουχί λόγια. Και μάλιστα λόγια που επί σειρά ετών, τα προηγούμενα χρόνια, έριχναν λάδι και πολλές φορές έβαζαν μπουρλότο στο δύσμοιρο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Από το 2004 και μετά όλοι λέγαμε ότι πρέπει να αξιοποιηθούν οι πρωταγωνιστές αυτής της επιτυχίας. Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, που στις περισσότερες των περιπτώσεων ήταν αποτυχημένες, δεν είδαμε τίποτα. Μέχρι την 27η Μαρτίου του 2021, 17 χρόνια μετά το «έπος της Πορτογαλίας» που ο αρχηγός εκείνης της ομάδας αναλαμβάνει την πιο καίρια θέση του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Αυτό από μόνο του συνιστά αν όχι επιτυχία σίγουρα μία διαφορετικότητα. Κι αν κρίνουμε από τις προθέσεις του Ζαγοράκη έχουμε κάθε δικαίωμα να αισθανόμαστε αισιόδοξοι για μία διαφορετικότητα και στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Φτάνει, όμως, η αισιοδοξία; Προφανώς όχι, πράξεις χρειάζονται. Και τη δεδομένη χρονική στιγμή το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να περιμένουμε.

Ο Ζαγοράκης αναλαμβάνει τον προεδρικό θώκο της ΕΠΟ χωρίς να έχει κάνει προγραμματικές δηλώσεις, μόνο καθολικό κάλεσμα και μία ενωτική διάθεση. Αυτά είναι ωραία να τα ακούμε, αλλά στην πράξη θα αποδειχθούν όλα. Θεωρητικά, ο «Ζαγόρ» κατέβηκε για πρόεδρος με τις «ευλογίες» των λεγόμενων «μεγάλων». Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι πρέπει όλους να τους έχει... ικανοποιημένους. Στην ουσία, όμως, αυτό είναι το θέμα του ελληνικού ποδοσφαίρου; Οι μεγάλοι; Ποιος θα παίρνει το πρωτάθλημα και αν έχουμε διαφορετικούς πρωταθλητές; Εκτός αν ερμηνεύει κάποιος τη διαφορετικότητα που λέγαμε με τη... διαφορετικότητα στους πρωταθλητές. Αν είναι μόνο αυτό το πρόβλημα του ελληνικού ποδοσφαίρου τότε μάλλον ούτε ο Ζαγοράκης θα κάνει κάτι.

Η στοχοπροσήλωση του παλιού αρχηγού της Εθνικής πρέπει να κάνει με το ποδόσφαιρο γενικότερα. Τις Εθνικές, την ανάπτυξή του, τις μικρότερες κατηγορίες, τη διαιτησία. Ουπς. Το τελευταίο είναι η «καυτή πατάτα» από την οποία θέλει να απεμπλακεί ο νέος πρόεδρος της ΕΠΟ. Αυτό συνιστά είδηση αν αυτές είναι οι προθέσεις του, αλλά στα μάτια φαντάζει ως μία απλοϊκή λύση. Μεταθέτουμε το πρόβλημα αλλού. Τα προβλήματα, όμως, είναι μπροστά και απαιτούν λύση. Αν είναι να κρυφτούν κάτω από το χαλάκι τότε οι παθογένειες θα είναι πάντα εκεί και το ποδόσφαιρο θα δεινοπαθεί.

Ο Θοδωρής Ζαγοράκης πρέπει να δει το «προϊόν» συνολικά, ως Εθνική προσπάθεια. Να λύσει τα αυτονόητα και να προχωρήσει σε γενναίες τομές. Δεν εκλέχθηκε πρόεδρος ο Ζαγοράκης για να επιλέγει την έδρα του τελικού κυπέλλου για να μη φτάνουμε κάθε χρόνο την ύστατη στιγμή για την έδρα της -υποτίθεται- μεγάλης γιορτής του ποδοσφαίρου. Ο Ζαγοράκης βγήκε πρόεδρος για να διαμορφώσει μία νοοτροπία ώστε να σταματήσει να μας απασχολεί η έδρα του τελικού. Όχι για το ερώτημα «ποιος έχει την ΕΠΟ». Ο Ζαγοράκης βγήκε πρόεδρος για το δάσος, όχι το δέντρο.