Χρόνος υπάρχει, η υπομονή εξαντλείται

20:48 | 08/11/2020

Η εικόνα του ΟΦΗ στο β’ μέρος δεν αφήνει περιθώρια να πεις ή να γράψεις μια καλή κουβέντα. Γράφει ο Μανόλης Γρηγοράκης

Ο ΟΦΗ έπαθε αυτό που παθαίνει συχνά: πλήρωσε τα λάθη του.

Στο πρώτο γκολ οι του Ολυμπιακού κάνουν ό,τι θέλουν στη γωνία και ο Καμαρά έχει την άνεση έως και να σημαδέψει το κεφάλι του Χασάν. Στο δεύτερο ο Σελίμοβιτς χάνει ενα κοντρόλ που δεν χάνεται όταν αυτός που παίρνει τη μπάλα είναι ο Φορτούνης.

Ο διεθνής στόπερ εμπλέκεται και στα δυο γκολ της ήττας και ως εκ τούτου, ακόμα κι αν έκανε όλα τα υπόλοιπα σωστά, πρέπει να πάει για λίγο στα πιτς.

Όμως αν κάποιος ισχυριστεί ότι ο ΟΦΗ έχασε εξαιτίας του Σελίμοβιτς θα τον αδικούσε περισσότερο κι απ’ όσο ο διαιτητής Παπαδόπουλος στην Τρίπολη. Ο ΟΦΗ των απόντων έχασε επειδή ο Ολυμπιακός των παρόντων είναι μακράν καλύτερος. Και όταν τα κουράγια των παρόντων του Σίμου σώθηκαν, η διαφορά των δυο ομάδων στο -κάτι σαν- χόρτο του Γεντί Κουλε έκανε μπαμ.

Ένα ημίχρονο άντεξε να παίξει, όχι απαραίτητα τη μπάλα του, αλλά πάντως τις πιθανότητές του ο ΟΦΗ. Είχε το σεντερφορίσιο δοκάρι του Γιάννου (θα ήταν το γκολ της αγωνιστικής αν έμπαινε), είχε τη φάση με τον Σακόρ που κατέληξε στο ελάχιστα άστοχο φάουλ του Μπαλογιάννη, είχε συμπεριφορά ομάδας που θέλει -επιτέλους- να πάρει ένα καλό αποτέλεσμα.

Δεν είχε το VAR, αλλά αυτό δεν το είχε ποτέ. Άσε που σιγά μην άφηνε το VAR τον Παπαδόπουλο να δώσει πέναλτι υπέρ του ΟΦΗ. Στο πέναλτι που ακυρώθηκε ως οφσάιντ (από τα απίστευτα που μόνο στον ΟΦΗ συμβαίνουν) οι παίκτες του Σίμου, αλλά φοβάμαι και ο ίδιος ο Σίμος, έχασαν κάθε ελπίδα ότι μπορούν να κοιτάξουν στα μάτια τον επίδοξο πρωταθλητή.

Το ματς τελείωσε εκεί και άρχισε ο Ολυμπιακός - το 0-1 ήταν θέμα χρόνου. Και το 0-2 επίσης, αφού ΟΦΗ δεν υπήρχε στο γήπεδο και επιλογές δεν υπήρχαν στον πάγκο. Ο ποιοτικός ντε Γκούζμαν δεν είναι ακόμα έτοιμος να αλλάξει ένα ματς, ούτε φυσικά ο νεαρός Γκαργκαλατζίδης - αυτούς είχε, αυτούς έριξε στη μάχη ο Σίμος τη στιγμή που ο Μαρτίνς έριχνε τον Φορτούνη και τον Ελ Αραμπί.

Η εικόνα του ΟΦΗ στο β’ ημίχρονο δεν αφήνει περιθώρια να πεις ή να γράψεις μια καλή κουβέντα - δεν ήταν ΟΦΗ αυτό το πράγμα. Ο Ολυμπιακός έκανε ό,τι ήθελε γιατί έπαιζε χωρίς αναγνωρίσιμο αντίπαλο.

Δεν ξέρω ποιος ΟΦΗ θα γυρίσει από τη 15μερη διακοπή, ελπίζω να μην είναι αυτός που πήγε μετά τη λήξη στα αποδυτήρια. Η θέση του Σίμου είναι δύσκολη όπως θα ήταν η θέση κάθε προπονητή του ΟΦΗ όταν δεν κερδίζει - δεν ‘πα να παίζει με τη Ρεάλ και τη Μπαρτσελόνα. Θα γίνει δυσκολότερη τώρα που θα αρχίσει να παίζει με τους Βόλους, τους Απόλλωνες, τα Γιάννενα και τις Λάρισες - ομάδες που με τους βασικούς πίσω στην ενδεκάδα οφείλεις να τις κερδίσεις. Για να βελτιώσεις τη θέση σου όχι μόνο στη βαθμολογία, αλλά και στη συνείδηση του κόσμου σου.

Χρόνος υπάρχει, υπομονή δεν υπάρχει. Αρχίζει και εξαντλείται.