Η ντροπή περισσεύει... όλα τ' άλλα αγνοούνται

20:29 | 14/02/2021

Πικρία, απέχθεια και οργή. Ο ΟΦΗ δείχνει πια παρατημένος, αφημένος, νεκρός

Του Δημήτρη Καρυωτάκη

Θλίψη κι απογοήτευση. Πικρία και οργή. Απέχθεια και παγωμάρα. Συναισθήματα που σου δημιουργούνται βλέποντας αυτόν τον ΟΦΗ. Όχι δεν είναι η ομάδα μας αυτή που βγαίνει στο Γεντί Κουλέ το τελευταίο διάστημα. Είναι μια αποκρουστική καρικατούρα της ιστορικής ομάδας, που μέχρι την περασμένη Άνοιξη θάμπωνε με την απόδοση της. Χωρίς αίμα στον οργανισμό της. Χωρίς νεύρο στα κύτταρα της. Χωρίς προοπτική και μέλλον στην πρώτη κατηγορία.

Δεν υπάρχει προηγούμενο στην ιστορία της ομάδας (ακόμα και τότε που έχανε την κατηγορία) να μην υπάρχει ο παραμικρός σφυγμός στο καρδιογράφημα της, όπως έδειξε απέναντι στο Βόλο που αν και κουρασμένος, χωρίς να δείξει κάτι το ιδιαίτερο, απέδειξε πως είναι μια ομάδα της Super League.

Και αυτός ο ΟΦΗ δείχνει πια παρατημένος, αφημένος, νεκρός! Δεν έχει πια κανένα νόημα αν ο Σίμος δεν κάνει, εάν οι παίκτες είναι λίγοι και αδιάφοροι ή αν απλά η διοίκηση έχει ένα πλάνο κι ένα project που το στηρίζει και το υποστηρίζει. Κανέναν δεν ενδιαφέρουν και δεν συγκινούν. Ούτε τον κόσμο ούτε τους ειδήμονες του ποδοσφαίρου ούτε τη στατιστική. Αυτό που γράφει και δεν ξεγράφει είναι πως μια ομάδα που βρέθηκε στην 5η θέση και βγήκε Ευρώπη μετά από 20 χρόνια, πριν 11 μήνες, θα δώσει μάχη για να κρατηθεί στην κατηγορία και με τις πιθανότητες να μην είναι, βάσει εικόνας, μαζί της.

Αν φταίει ο Μπούσης που δεν αντιδρά, ο Σαμαράς που είναι ξεροκέφαλος, ή ο Σίμος που αυτά ξέρει αυτά βγάζει στο γήπεδο, δεν ενδιαφέρουν. Όλοι μαζί έχουν ευθύνες σ’ αυτή τη μαύρη τρύπα της ποδοσφαιρικής ιστορίας, δεν είναι η στιγμή της αποτίμησης.

Αν πάντως μείνουμε στην εικόνα που έδειξε ο ΟΦΗ με τον Βόλο, φαίνεται πως δεν πιστεύει πια κανείς πως μπορεί να γυρίσει το παιχνίδι και να τα καταφέρει στο τέλος της χρονιάς να μην βρεθεί δηλαδή στον πάτο του πηγαδιού. Ωστόσο έστω και αυτή τη στιγμή, όπου η λέξη ποδοσφαιρική αξιοπρέπεια (αφού κανείς δεν απολύεται, παραιτείται ή αναλαμβάνει την ευθύνη για αυτή τη ντροπή που νιώθουμε βλέποντας σε τέτοιο χάλι την ομάδα) αγνοείται από εκείνους που έχουν την ευθύνη, αν υπάρχει κάποια τσίπα, έστω και τώρα ας κάνουν κάτι! Γιατί αν αφήσουν το έγκλημα να συνεχιστεί τότε πάει να πει πως δεν υπάρχει μόνον αμέλεια αλλά και αδυναμία κατανόησης της πραγματικότητας, κάτι σαν... ποδοσφαιρικό Αλτσχάιμερ. Κι αυτό κανείς ομιλίτης δεν το συγχωρεί!