Μόνο ο Νιόπλιας μπορεί να τον σώσει

12:37 | 19/04/2021

Ένας καταρρακωμένος ΟΦΗ με έναν άνθρωπο στην άκρη του πάγκου να προσπαθεί μόνος να σώσει τη χρονιά

Πιο oneman show από αυτό στον ΟΦΗ δεν υπάρχει. Μία ιστορία που άρχισε να γράφεται στην έναρξη των πλέι άουτ και θα ολοκληρωθεί στο τέλος αυτών.

Ο Όμιλος προσπαθεί με νύχια και με δόντια να κρατηθεί στη ζωή, στην κατηγορία. Και τα νύχια και τα δόντια είναι του Νιόπλια. Ουδείς άλλος τη δεδομένη χρονική στιγμή δεν έχει επωμιστεί το βάρος που έχει στις πλάτες του ο 56χρονος προπονητής. Κανείς άλλος δεν θα το άντεχε αυτό το βάρος για να λέμε και την αλήθεια.

Λάθη έχουν γίνει στη χρονιά; Ε προφανώς και έχουν γίνει και το ταμείο αυτών θα γίνει στο τέλος. Για τον προγραμματισμό, για τις καθυστερημένες μεταγραφές, για ό,τι έφερε τον ΟΦΗ όχι στα πλέι άουτ, αυτό μπορούσε να συμβεί και υπό κανονικές συνθήκες, αλλά στην κόψη του ξυραφιού, στο χείλος του γκρεμού. Το ημερολόγιο γράφει 19 Απριλίου, τρεις αγωνιστικές πριν από το φινάλε και ο Όμιλος θα έπρεπε να είναι εκεί που βρίσκονται Βόλος και ΠΑΣ. Με εξασφαλισμένη την παραμονή, με το ΒΑΚ να βρίσκεται σε φάση λίφτινγκ, με τη διοίκηση ισχυρή και σταθερή, με τον Μπούση αποφασισμένο. Μόνο η παραμονή λείπει από το παζλ ενός επιτυχημένου μοντέλου και ο ΟΦΗ εφέτος, δυστυχώς, δεν είναι τέτοιο.

Γι' αυτά θα μιλήσουμε στο μέλλον, εξάλλου και οι επικεφαλής έχουν υποσχεθεί να κάνουν τον απολογισμό στο τέλος εξηγώντας τους λόγους της αποτυχημένης χρονιάς (αποτυχημένη θα είναι ακόμα και με την παραμονή, καταστροφική θα είναι στο άλλο ενδεχόμενο). Σημασία, όμως, έχει το τώρα και ο ΟΦΗ στο «τώρα» παλεύει να σωθεί.

Ο Νιόπλιας ανέλαβε μία αποστολή αυτοκτονίας και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα κατάφερε να κάνει μία ομάδα που αλλού πατούσε και αλλού βρισκόταν σε ένα ανταγωνιστικό σύνολο. Σε ένα σύνολο που βαράει το κεφάλι του στον τοίχο σαν μεγάλη ομάδα για το Χ με τον Ατρόμητο στο 93' και δεν καταπίνει απλώς το αποτυχημένο αποτέλεσμα. Με το πρόσωπο του Νιόπλια αναψοκοκκινισμένο στο φινάλε του αγώνα, έτοιμος να εκραγεί για τη χαμένη ευκαιρία να κερδίσει τους Περιστεριώτες και να αγκαλιάσει τη σωτηρία.

Μόνος του παλεύει ο Νιόπλιας. Αυτή τη στιγμή είναι όλος ο ΟΦΗ. Μόνος του διάλεξε τον δρόμο που του άνοιξαν οι επικεφαλής αναλαμβάνοντας μία δύσκολη αποστολή. Και μόνος του τον διαβαίνει. Ποιος άλλος θα είναι τις κοχόνες να το κάνει; Μόνος θα σώσει τον ΟΦΗ ή μόνος θα πιει μέχρι το τέλος το πικρό ποτήρι στο απευκταίο σενάριο. Ακόμα και το ανάθεμα είναι έτοιμος να πάρει, γνωρίζοντας καλά ότι μερίδα του κόσμου τον περιμένει στη γωνία. Ποιον; Τον άνθρωπο που ανέλαβε κάτι που ουδείς άλλος θα το έκανε σε μία χρονική στιγμή που το φως στο τούνελ δεν φαινόταν ούτε σαν κουκίδα.

Αν σωθεί ο ΟΦΗ θα σωθεί επειδή κάθεται στον πάγκο του η προσωπικότητα και η οντότητα του Νίκου Νιόπλια. Και στο τέλος της χρονιάς, όταν γραφτεί ο επίλογος, το όνομά του δεν πρέπει να περάσει σαν τους τίτλους τέλους μίας ταινίας, ως ένας απλός γκεστ σταρ. Θα πρέπει να γραφτεί ως πρώτο όνομα, ως πρωταγωνιστής. Ακόμα και χωρίς το happy end. And the Oscar goes to, για να είμαστε και στο πνεύμα των ημερών.