Ο Λεουτσάκος πέταξε τον Εργοτέλη σαν στυμμένη λεμονόκουπα

23:00 | 19/05/2021

Ο βιασμός της λογικής στη Νίκαια ήταν το προδιαγεγραμμένο φινάλε μίας ιλαροτραγωδίας

Ο Εργοτέλης στήριξε το εξαιρετικό του πρότζεκτ σε έναν παράγοντα που, στο επιμύθιο της χρονιάς, τον πέταξε σαν στυμμένη λεμονόκουπα. Ο Εργοτέλης πήγε σαν πρόβατο στη σφαγή να παίξει ένα ματς με τον Ιωνικό ελπίζοντας ότι στο τέλος της ημέρας το ποδόσφαιρο θα νικήσει. Αμ δε. Στο ποδόσφαιρο των «φουσκωτών» και των διαιτητών σαν τον Φωτιά, δεν κερδίζει ο καλύτερος. Κερδίζουν τα μπράτσα και τα φουσκωμένα στήθη.

Θα ήταν μία όμορφη ποδοσφαιρική ιστορία αν οι «κιτρινόμαυροι» κέρδιζαν την άνοδο. Όχι μόνο γιατί το άξιζαν, αλλά και γιατί πρεσβεύουν τη διαφορετικότητα στο ποδόσφαιρο. Και πολύ καλά κάνουν. Αυτή, όμως, η διαφορετικότητα όταν στηρίζεται σε επικεφαλής που κοιτάζουν το προσωπικό τους συμφέρον είναι σαν «τα παλάτια στην άμμο» που τραγουδούσε ο Καζαντζίδης.

Ας αντιληφθεί, λοιπόν, ο επίσημος Εργοτέλης ότι με τον Λεωνίδα Λεουτσάκο στον προεδρικό θώκο όχι μόνο δεν θα βελτιωθεί το προϊόν, αλλά θα παραμείνει σε αυτή τη δίνη που παρασέρνει τους ρομαντικούς του ποδοσφαίρου. Σήμερα ήταν ο Εργοτέλης, αύριο θα είναι κάποιος άλλος. Για να μην υπάρξει αυτός ο "κάποιος άλλος" είναι επιτακτική ανάγκη να θέσουν ζήτημα προέδρου στη Λίγκα. Η όποια στήριξη στον Λεωνίδα Λεουτσάκο θα σημαίνει συνενοχή.

Ο εχθρός δεν είναι εκεί... έξω. Ο εχθρός είναι μέσα στα γραφεία, στις τηλεδιασκέψεις και στις συνεδριάσεις. Στα φωτογραφικά ενσταντανέ. Όπως είπε και ο Ευρυπίδης, «όλοι είμαστε σοφοί στο να νουθετούμε τους άλλους, όταν όμως οι ίδιοι σφάλουμε δεν το καταλαβαίνουμε». Ας διορθωθεί αυτό το λάθος και ας απαιτηθεί ένα ποδόσφαιρο που δεν θα βιάζει λογικές και ιστορίες. Ο Εργοτέλης έχασε την ευκαιρία να ανέβει, ας μη χάσει την ευκαιρία να απαιτήσει να ορίζει ο ίδιος τη μοίρα του. Ουχί ο Φωτιάς, ο Λεουτσάκος και η κάθε ποδοσφαιρική καλτίλα της Νίκαιας. Ο Εργοτέλης έχει την ευκαιρία να σταματήσει τις «επόμενες Νίκαιες». Τόσο απλά.