Ο μοναδικός τρόπος του Εργοτέλη
Οι τρεις συνεχόμενες νίκες, το καλό κλίμα και το ''κιτρινόμαυρο'' πλάνο.
Το Σάββατο ο Εργοτέλης έφτασε σε ακόμα μια νίκη στο πρωτάθλημα της Superleague 2. Το ''τρίποντο'' απέναντι στην Ξάνθη έφερε για τρίτη σερί αγωνιστική χαμόγελα στην ομάδα του Ταουσιάνη.
Η κρητική ομάδα είχε να διαχειριστεί μια πολύ απαιτητική πρώτη πεντάδα αγώνων, που εν - τέλει - την έβγαλε εις πέρας με επιτυχία. Μάλιστα, αν σκεφτούμε ότι ο Εργοτέλης ξεκίνησε με 0/2, το γεγονός ότι το ''τούμπαρε'' άμεσα την κατάσταση με το μέρος του, δείχνει αν μη τι άλλο τον εγωισμό και τον χαρακτήρα της ομάδας.
Με λίγη τύχη ο Εργοτέλης θα μπορούσε να είναι αήττητος έπειτα από 5 ματς και να βρίσκονταν στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας. Με τον Ιωνικό, στην πρεμιέρα, δεν άξιζε την ήττα ενώ απέναντι στον Λεβαδειακό μπορεί να μην έπιασε καλή απόδοση αλλά δεν θα ήταν εκτός πραγματικότητας αν το ματς έληγε 0-0 σε μια υπόθεση εργασίας.
Το σημείο αναφοράς
Σε κάθε περίπτωση, οι τρεις σερί νίκες έχουν δημιουργήσει ένα εξαιρετικό κλίμα στην ομάδα, μια παράμετρος που έχει κλονιστεί ελάχιστα, τα τελευταία χρόνια και αποτελεί το σημείο αναφοράς των ''κιτρινόμαυρων''
Το παραπάνω, πρέπει να πιστωθεί στους ανθρώπους της ομάδας, όπως και τα εμφανή σημάδια βελτίωσης στο επικοινωνιακό κομμάτι, σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.
Όπως, πρέπει να τονιστεί και το γεγονός ότι μεταγραφικά το καλοκαίρι, ο Εργοτέλης ήξερε τι ήθελε, κινήθηκε με βάση τα οικονομικά δεδομένα που μπορούσε, έβαλε σε προτεραιότητα το περιορισμένο μπάτζετ λόγω συνθηκών και προσπάθησε να φτιάξει μια ανταγωνιστική ομάδα με πρωταγωνιστές τους Έλληνες - νεαρούς - ποδοσφαιριστές. Άλλο ένα ''στοίχημα'' ήταν και οι εκκρεμότητες που οι περισσότερες, αν όχι όλες, έχουν ''κλείσει''. Μάλιστα, δεν υπέκυψε στις μεταγραφικές ''σειρήνες'' από... δεξιά και αριστερά, έπειτα από τα δύο ανεπιτυχή αποτελέσματα. Δείγμα ψυχραιμίας.
Από παιχνίδι σε παιχνίδι, το σύνολο του Ταουσιάνη γίνεται καλύτερο, αναδεικνύει συνεχώς διαφορετικούς πρωταγωνιστές, τα ''μεγάλα λόγια'' λείπουν και όλοι κάνουν απρόσκοπτά την δουλειά τους. Περιθώρια βελτίωσης υπάρχουν πολλά, μα πάνω από όλα όρεξη για δουλειά από τους ποδοσφαιριστές.
Όσοι βρίσκονται κοντά στην ομάδα γνωρίζουν ότι το γκρουπ δουλεύει καλά, οι ''μουρμούρες'' λείπουν, η βελτίωση της ομάδας από αγώνα σε αγώνα αποτελεί αυτοσκοπός και όχι η άνοδος στην Superleague.
Μα πάνω από όλα, ο Εργοτέλης φέτος δουλεύει με τον δικό του τρόπο, μοναδικό, τουλάχιστον για τα δεδομένα της κατηγορίας. Δεν διαθέτει το μπάτζετ του Λεβαδειακού, του Ιωνικού, της Ξάνθης και της Παναχαϊκής, δεν δημιούργησε μια ομάδας ''μιας χρήσης'', έμεινε πιστός στο πλάνο των τελευταίων ετών. Να παρουσιάσει μια ομάδα με όσο τον δυνατόν περισσότερους Έλληνες πρωταγωνιστές, σε ένα υγιές αγωνιστικό πλάνο χωρίς σκοπιμότητες, οι οποίες κυριαρχούν στην κατηγορία. Ο Εργοτέλης θέλει να κερδίζει με τον Μπουρσέλη, τον Πατρινό, τον Μανουσάκη και τα άλλα παιδιά, όσο το δυνατόν, τα δικά του παιδιά. Αυτά που δουλεύουν χρόνια στο Μαρτινέγκο και το Παγκρήτιο, ή αναδεικνύονται με την κιτρινόμαυρη φανέλα...
