Ο Νταμπράουσκας να βγάλει τον ΟΦΗ από την «εντατική»
Ο ΟΦΗ πήρε Λιθουανό γιατρό, επειγόντως θέλει και νοσηλεία. Του Δημήτρη Καρυωτάκη
Γράφει ο Δημήτρης Καρυωτάκης
Δεν περιμέναμε να μεταμορφωθεί ο ΟΦΗ τέσσερις μέρες μετά το στραπάτσο στην Κηφισιά, η αλήθεια είναι πως αναμέναμε να δούμε, ψυχή, φιλότιμο και αγωνιστική διάθεση. Και βέβαια την πρώτη εντός έδρας νίκη. Και στο τέλος της βραδιάς θα έπρεπε να ανάψουμε μια λαμπάδα στο Μανδά που δεν φύγαμε με τα χειρότερα!
Είδαμε κάτι που να μας δημιουργεί ελπίδα; Νομίζω πως είναι δύσκολο να έχεις απαιτήσεις από ένα βαριά άρρωστο οργανισμό. Μια ομάδα χωρίς αρχή, μέση και τέλος. Είναι δυνατόν από ένα ασθενή που βρίσκεται στο νεκροκρέββατο να έχεις απαιτήσεις μετά από τέσσερις μέρες να πετάξει τον ορό και ν’ αρχίσει να τρέχει; Ειδικά όταν ζωτικά όργανα του οργανισμού του είναι χαλασμένα, ανίκανα να παράγουν στοιχειωδώς μια κανονικότητα;
Δυστυχώς ένα έγκλημα που διαπράχθηκε όλο το καλοκαίρι δεν μπορεί να αλλάξει μ’ ένα κουμπί, απλά και μόνο επειδή βρίσκεται στην εξέδρα ο... Λιθουανός γιατρός ή επειδή προσπαθείς ν’ αλλάξεις μια ομάδα όταν τα υλικά σου δεν μπορούν να δείξουν πως ξέρουν μπάλα!
Η χρόνια θα ναι δύσκολη, πιο δύσκολη απ’ ότι φοβόμαστε και η ομάδα χρειάζεται στήριξη, δεν βοηθούν οι φωνές, οι αποδοκιμασίες και τα λαϊκά δικαστήρια.
Ωραία, εγκλημάτησαν οι Σαμαράδες, η ομάδα βρίσκεται στα σχοινιά, ωφελεί να ξεσπάμε σε παίκτες που στο κάτω κάτω αυτό μπορούν, αυτό παίζουν; Δυστυχώς όλο το club βρίσκεται στα κεραμίδια, η διοίκηση για πρώτη φορά δείχνει αμήχανη και θα πρέπει να ξανακάνει σχεδιασμό από την αρχή και ο Βάλντας Νταμπράουσκας για να γράψει ιστορία στο ελληνικό ποδόσφαιρο θα πρέπει να δει με πόσους και ποιους μπορεί να δουλέψει και να πάει σε μεταγραφές που θ’ αλλάξουν αυτό το αρρωστημένο κλίμα στην ομάδα.
Η παρουσία του Χρήστου Μανδά που κράτησε την ομάδα και δεν έφυγε ηττημένη από το γήπεδο και του Γιάννη Θεοδοσουλάκη που παρ' ολίγον να γίνει ο ήρωας του ΟΦΗ και κακώς δεν χρησιμοποιήθηκε νωρίτερα σχετικά με όλους τους... Τζου(φιους) που έπαιζαν ίσως δείχνει το δρόμο!
Δεν αρκούν όμως μόνο τα νέα παιδιά, η ομάδα θέλει χρόνο, που δεν έχει και παράλληλα θεραπεία. Ίσως παραπέμπει στην αρχή της περιόδου Νιόπλια, μετά το Σίμο όταν ο κοζανίτης τεχνικός άλλαζε πράγματα και παράλληλα έπαιρνε αποτελέσματα. Κι εδώ υπάρχει ένας προβληματισμός κατά πόσον ένας τεχνικός που δεν ξέρει την ελληνική πραγματικότητα θα μπορέσει να κάνει θαύματα μέχρι τη διακοπή του Νοεμβρίου.
Το μόνο παρήγορο είναι πως η ομάδα δεν έχασε χθες βράδυ. Το λογικό και το δίκαιο βάσει ευκαιριών ήταν να κερδίσουν οι φιλοξενούμενοι αν κι εσύ είχες δυο δοκάρια. Και βέβαια μια εντός έδρας ήττα με ομάδα που έχεις τους ίδιους στόχους θα ήταν διπλή η ζημιά.
Δεν έχασε έχοντας ένα τραγικό 15’ από το 45 κι ως το 60, όταν πέρασες για πρώτη φορά τη σέντρα και στο τέλος με τη διπλή φάση του πιτσιρικά μπορεί και να το έκλεβες. Αλλά ο ΟΦΗ αν θα πρέπει να πάει σε κλοπή στο Ηράκλειο κόντρα στις Λαμίες για να γευτεί τη νίκη, τότε θα κλάψουν μανούλες όπως προφητικά είχε πει ο πρώην προπονητής του στο φιλικό τουρνουά του Βόλου, τότε που κανείς δεν φανταζόταν πως θα φτάναμε την παρέλαση και θα αγνοούσαμε όχι μόνο τη νίκη στο Ηράκλειο, αλλά και τη μπάλα που ξέραμε!
