Ο Νταμπράουσκας τον ξαναέκανε ομάδα με εγωισμό
Ο ΟΦΗ άρχισε σοβαρός και το πήγε ως το τέλος - Του Δ. καρυωτάκη.
Του Δημήτρη Καρυωτάκη
Εάν είχαν ένα σκοπό κι ένα στόχο τα φετινά play out για τον ΟΦΗ ήταν η αναμέτρηση στο Περιστέρι με τον Ατρόμητο. Όχι τόσο γιατί η ομάδα θα περνούσε πρώτη στον όμιλο των ομάδων αν και αυτό είχε τη σημασία του καθώς από την έναρξη των αγώνων αυτό ήταν το πλαίσιο που έβαλε ο προπονητής και οι παίκτες αλλά κυρίως επειδή μόνο με τον Ατρόμητο μπορούσε ο ΟΦΗ να συγκριθεί. Ομάδες που έδειχναν να ξεχωρίζουν για την ποιότητα του ρόστερ τους σε σχέση με τις άλλες έξι, που είχαν τους ίδιους στόχους και που ξέμειναν από κίνητρο και που ζητούσαν διακαώς αυτοεπιβεβαίωση.
Ο ΟΦΗ είχε κι ένα επιπλέον: είχε χάσει δυο φορές στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος με τρόπο που πόνεσε κι αυτό αποτελούσε έναν ακόμη λόγο για να βγάλει ανταγωνισμό στο τεραίν. Τα κατάφερε με εμφαντικό τρόπο, προηγήθηκε τρεις φορές και αν δεν έκανε τα παιδαριώδη λάθη στην άμυνα θα ήταν και πιο εύκολο. Εξάλλου αυτό θελουμε από τον ΟΦΗ, να βάζει ένα γκολ περισσότερο από εκείνα που δέχεται!
Αν πάντως εξέπεμψε κάτι η ομάδα τώρα που μπαίνουμε στην τελική ευθεία του πρωταθλήματος είναι η σοβαρότητα με την οποία αντιμετώπισε όλο το γκρουπ των αγώνων κάτι που ομολογουμένως δεν μας είχε συνηθίσει παρά μόνο τότε που έπαιζε την επιβίωση του. Κι αυτό πιστώνεται στον Νταμπράουσκας που έχει κατορθώσει να μεταλαμπαδεύσει τον ποδοσφαιρικό εγωισμό και την πίστη στη νίκη, χτίζοντας σιγά σιγά αλλά εντυπωσιακά τη χαμένη αίγλη της ομάδας.
Ως προς τα υπόλοιπα δεν γίναμε πιο σοφοί. Μπροστά είμαστε καλοί κι αν έλθουν winger που θα είναι στο επίπεδο που επιθυμούμε θα πάμε ακόμα καλύτερα. Το πρόβλημα εστιάζεται στο κέντρο της άμυνας όπου ο Διαμαντής εξακολουθεί να αποτελεί μια λύση που δεν αποπνέει ασφάλεια και που θα πρέπει ο ίδιος να το δουλέψει για να ναι και του χρόνου πρώτη επιλογή, ο Βούρος δεν διάγει την καλύτερη χρονιά του κι αναζητείται ένας παίκτης στο κέντρο της άμυνας που πάνω του η ομάδα θα μπορεί να χτίσει και ασφάλεια αλλά και δημιουργία όταν έρχεται η πίεση του αντιπάλου από τη μεγάλη περιοχή. Οι ακραίοι αμυντικοί αποτελούν λύσεις πρώτης γραμμής και λογικά θα πάνε ακόμη καλύτερα του χρόνου και οι Μεγιάδο και Ντιουσέ αν κι εκεί αποκτηθεί ένας παίκτης πρώτης γραμμής θα πλαισιώσουν μια ισχυρή μεσοαμυντική τριπλέτα.
Για τον Μπάκιτς το έχουμε καταλάβει όλοι πως από εκείνον θ’ αρχίζει το μεσοεπιθετικό κομμάτι της ομάδας και ερωτηματικό είναι οι υπόλοιπες ψηφίδες. Ντίκο και Φελίππε αποτελούν βαριά χαρτιά με τον Βραζιλιάνο να μπορεί να δώσει τα διαπιστευτήρια του από τον Αύγουστο όταν θα κάνει για πρώτη φορά προετοιμασία για την ομάδα.
Με τη νίκη πρωτιά στο Περιστέρι, παίρνει σιγά σιγά ο άνεμος και τη γκρίνια που είχαν ξεσηκώσει στους φίλους της ομάδας ( όχι άδικα ) οι δυο εκ των τριών ανανεώσεων στο ρόστερ του ΟΦΗ από τις παλιοσειρές της ομάδας και το ενδιαφέρον περνά σε εκείνους που πρόκειται να έλθουν και να κάνουν τη διαφορά. Όμως πρέπει να είμαστε ρεαλιστές: είδαμε και από το παράδειγμα του Βόλου πως το να μπεις στην πρώτη εξάδα δεν μπορεί να είναι αυτοσκοπός εάν δεν είσαι πραγματικά ανταγωνιστικός. Αν είναι να μπεις για να μπεις, απλά για να είσαι ευχαριστημένος που παίζεις με τους big 5 και να δίνεις τη χαρά σε εκείνους που παίζουν μαζί σου, τότε δεν έχει αξία και προοπτική.
Χτίσε μια ομάδα που να βλέπει στα ίσια τους μεγάλους, μάθε τη να τους κάνεις εφιαλτική τη ζωή στο Γεντί Κουλέ και παίξε τη μπαλίτσα σου εκτός έδρας όπως γενναιόδωρα έκανες φέτος. Και τότε τα ξαναλέμε !
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
«Μέλι έσταξε» ο Νταμπράουσκας για τον Φελίπε
Διπλό και πρωτιά για τον ΟΦΗ στο Περιστέρι!
Πλέι άουτ: Η μάχη μέχρι τέλους, το ΟΦΗ-Ιωνικός και οι ισοβαθμίες
