Ο ΟΦΗ «εκτοξεύει» υγεία...
Ένας χρόνος μετά: 29η Σεπτεμβρίου 2018 Vs 14 Σεπτεμβρίου 2019
Πέρυσι στις 29 Σεπτεμβρίου, στο ημίχρονο του αγώνα με την ΑΕΚ για τα πλαίσια της 5ης αγωνιστικής, έφυγα απ' το γήπεδο. Παρθενική αντίδραση, αλλά δυστυχώς συνέβη.
Η εικόνα να βλέπεις τον αντίπαλο για πάνω από 10 λεπτά να παίζει ''τριγωνάκια'' στο ημικύκλιο της περιοχής σου χωρίς να μπορείς να αντιδράσεις, ήταν εφιαλτική. Στα λίγα μέτρα από τα σκαλοπάτια της 4 μέχρι το αυτοκίνητο, οι σκέψεις είχαν διατυπώσει άποψη. Αυτή η ομάδα μόνο με ένα θαύμα θα σωζόταν. Και αφού το θαύμα πήρε σάρκα, οστά και ονοματεπώνυμο Αντίλ Ναμπί το βράδυ της 22ης Μάη, το νερό στο αυλάκι κύλισε και φτάσαμε στο...χθες.
ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ...
Σχεδόν ένα χρόνο μετά, κατεβαίνεις τα ίδια σκαλοπάτια, διανύεις την ίδια απόσταση, μπαίνεις στο ίδιο αυτοκίνητο. Μοναδική διαφορά; Οι σκέψεις και τα συναισθήματα που σε ντύνουν. Μπορεί σε αντίθεση με πέρσι να μην γνωρίζω το που θα καταλήξει αγωνιστικά αυτή η προσπάθεια, ένα όμως καταθέτω με βεβαιότητα. Η ομάδα θα κινηθεί σε πολύ διαφορετικά μονοπάτια απ' τα περσινά. Ο ΟΦΗ χθες έκανε τα αποκαλυπτήρια μπροστά στο κοινό του και ήταν ακριβώς όπως τα περίμεναν εντός και εκτός συλλόγου. Παρουσίασε ποιότητα, πάθος, τρέξιμο (όταν οι περιστάσεις το απαιτούσαν) συγκέντρωση και μία πρωτόγνωρη ηρεμία στο παιχνίδι του, που στο τέλος οδήγησε σε αυτό που κάνει τους πάντες ευτυχισμένους.Το αποτέλεσμα. Σαν να γνωρίζεις τις δυνατότητές σου και απλά μπαίνεις στο χώρο εργασίας σου για να τις καταθέσεις και να φύγεις. Μπαίνεις, παίζεις, κερδίζεις, φεύγεις. Τόσο απλά, τόσο ουσιαστικά. Ούτε πανηγύρια, ούτε μεγάλα λόγια, ούτε περιττά γελάκια που θα επικρατούσαν σε άλλες περιπτώσεις δεξιά και αριστερά. Και είμαι σίγουρος ότι άπαντες το έχουν ξεχάσει τα χθεσινά και σκέφτονται ήδη την επόμενη δοκιμασία στο Πανθεσσαλικό.
Ο ΟΦΗ εκτοξεύει υγεία όπως η σπασμένη αντλία το πετρέλαιο σε εξόρυξη και το μαθηματικά βέβαιο είναι ότι τα καλύτερα έρχονται.
ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ Ο ΟΦΗ
Ο ΟΦΗ χθες ήταν κυρίαρχος από το ξεκίνημα. Ομάδα με σφραγίδα όπου το βασικό της αποτύπωμα είναι ένα. Όταν χάνεται η μπάλα, πρέπει να γυρίσει πίσω σε κατοχή το συντομότερο. Αν και έβγαλε το λάδι στον Παναιτωλικό στο πρώτο ημίχρονο, σοβαρές ευκαιρίες δεν δημιούργησε και αυτό συνέβη γιατί υπήρχε φλυαρία είτε πριν το τελικό σουτ, είτε πριν την τελική πάσα. Η αποβολή του Μιμίτο, ήταν δεδομένο ότι θα απλούστευε κατά πολύ την λύση της εξίσωσης στη συνέχεια. Ο ΟΦΗ στο δεύτερο ημίχρονο παρουσιάστηκε ακόμα πιο ποιοτικός και ουσιαστικός. Γέννησε σωρεία ευκαιριών, πέτυχε τρία τέρματα και δεν έχασε την ηρεμία του ούτε τη στιγμή που απρόσμενα ο αντίπαλος προβλημάτισε την κερκίδα μειώνοντας σε 2-1. Μοναδικό ελάττωμα στο χθεσινό παιχνίδι, η αδυναμία να σβήσει το παιχνίδι όταν το σκορ έφτασε στο 2-0 με παίκτη παραπάνω. Η επιστροφή του Παναιτωλικού σε απόσταση ενός τέρματος υπό άλλες συνθήκες,με άλλο αντίπαλο, σεδιαφορετική έδρα θα μπορούσε να αποβεί καθοριστική.
Προς μεγάλη μου ικανοποίηση, βλέπω έναν ΟΦΗ που ενώ έχει χτυπητές ελλείψεις στο ρόστερ, αποδεικνύει ότι μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της Λίγκας. Δε ξέρω για πόσο, καθώς το πρωτάθλημα (ειδικά φέτος) είναι μαραθώνιος και οι απουσίες θα κάνουν την εμφάνισή τους λίαν συντόμως, όμως μέχρι τότε ο ΟΦΗ πείθει και στέλνει μηνύματα προς όλες τις κατευθύνσεις.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Κοροβέσης στο Capitano.gr: «Μας αρέσει το πλάνο του ΟΦΗ...»
Σίμος: «Η λέξη φόβος δεν υπάρχει στην ομάδα μας!»
Τσιλιανίδης: «Έχουμε ακόμα δρόμο...»
Η αγωνία και η ικανοποίηση του Μιχάλη Μπούση
Η εντυπωσιακή είσοδος από τη νέα φυσούνα
Γέμισε η μπουτίκ πριν τον αγώνα
