Ο ΟΦΗ θέλει μεταγραφές χτες γιατί το αύριο δεν μπορεί να περιμένει

16:27 | 12/12/2022

Ο ΟΦΗ δεν πρέπει να βρεθεί ξανά στο καναβάτσο μετά τη μικρή ανάσα που πήρε με το Λεβαδειακό - Του Δ. Καρυωτάκη.

Γράφει ο Δημήτρης Καρυωτάκης

Περνάνε οι μέρες για τον ΟΦΗ, αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για την επανέναρξη των αγωνιστικών υποχρεώσεων και στην ομάδα ακόμα αναζητείται η μεταγραφική ενίσχυση. Θα μου πείτε "μη βιάζεσαι" και πως από πρώτη του Γενάρη ξεκινά η μεταγραφική περίοδος αλλά για τις άλλες ομάδες. Για εκείνες που κάπως είχαν κάνει ένα σχεδιασμό και τους βγήκε ή δεν τους βγήκε. Όχι για τον ΟΦΗ που έζησε τον απίστευτο παραλογισμό το περασμένο καλοκαίρι. Που βρέθηκε ολόγυμνος από τον πρώτο κιόλας αγώνα κι «έτρεχε» χωρίς στόχο και προορισμό.

Ο ΟΦΗ ξέρουμε πόσους θέλει και σε ποιες θέσεις τους θέλει. Ξέρουμε επίσης πως έχει αρχίσει τις κινήσεις, σύμφωνα με όσα μας είπε ο Μηνάς Λυσάνδρου.

Δεν χρειάζεται να βλέπουμε καν την ομάδα να δίνει τα φιλικά της για να (ξανά) διαπιστώσουμε που πονάει και πόσο ο πόνος είναι αφόρητος. Ένα σέντερ φορ σαν τον περσινό Φελίπε, δυο εξτρέμ σαν τον περσινό Λάμπρου κι αν δεν προκύψουν νέοι σοβαροί τραυματισμοί με τα 10ρια της ομάδας Νέιρα και Τοράλ, ένα 6αρι που να θυμίζει τον παλιό καλό Μεγιάδο προ διετίας! Τρεις το ξίδι, τρεις το λάδι… έξι το λαδόξυδο!

Προφανώς και όλοι οι στόχοι δεν μπορούσαν να έλθουν την περίοδο της μίνι προετοιμασίας, αλλά κάποιοι έστω θα έπρεπε να περάσουν την πόρτα του ΒΑΚ αυτό το 40ημερο για να ενσωματωθούν στο μεσοδιάστημα. Κάποιες από τις μεταγραφές πρέπει να είναι έτοιμες για το δύσκολο Γενάρη, αρχής γενομένης από το ματς με τον Βόλο.

Ναι, ξέρουμε πως η μεταγραφική περίοδος του Ιανουαρίου δεν είναι η πιο εύκολη για τις ομάδες αλλά ξέρουμε για τον ΟΦΗ πόσο καιρό παιδεύεται από τις μουντζούρες του καλοκαιριού.

Ασφαλώς και η ομάδα πρέπει να ξέρει που βάζει το δικό της πήχη, ούτε πιο πάνω ούτε πιο κάτω όπως ευφυώς διατύπωσε ο Λυσάνδρου, αλλά ο ΟΦΗ δεν πρέπει να βρεθεί ξανά με την πλάτη στο καναβάτσο μετά τη μικρή ανάσα που πήρε από τον αγώνα με το Λεβαδειακό. Και το πιο βασικό: επειδή πληρώσαμε σκληρά το καλοκαίρι την εικόνα άλλη ομάδα να κάνει προετοιμασία κι άλλη να εμφανίζεται στο γήπεδο, φοβάμαι πως επαναλαμβανόμενο λάθος παύει να είναι σύμπτωση και γίνεται κακή συνήθεια.

Γιατί μπορεί να σώσαμε την πρώτη ζωή της ομάδας με τη λήξη του πρώτου γύρου αλλά όπως εύστοχα τραγουδά και η Ελευθερία Αρβανιτάκη… δεύτερη ζωή δεν έχει… ειδικά όταν δεν μαθαίνεις από τα λάθη σου.