Ο «Σέρβος» Γιάννης και το κλειδί της επιτυχίας

09:47 | 19/08/2019

O Γιάννης Χαμαλάκης σχολιάζει την απόδοση της Εθνικής, την ποιοτική Σερβία και ένα ''αν'' με φόντο το Παγκόσμιο Κύπελλο της Κίνας

Το βράδυ της Κυριακής, η Εθνική έδωσε το πιο δυνατό φιλικό της μέχρι την έναρξη του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Καλές οι δοκιμές στα φιλικά - προπονήσεις με Ιράν και Ουγγαρία στο Ηράκλειο, είχαν βαθμό δυσκολίες τα παιχνίδια με Τουρκία και Ιταλία αλλά το πραγματικό τεστ ήταν αυτό που έγινε χθες το βράδυ στο κατάμεστο ΟΑΚΑ.

Μια διδακτική ήττα

Η Εθνική σε αυτό το ματς παρουσίασε όλα τα προτερήματα και όλα τα μειονεκτήματα της απέναντι στους γείτονες. Φανταστική στο ανοιχτό παιχνίδι, οργανωμένη στα αμυντικά της καθήκοντα όταν ο Γιάννης είναι στο παρκέ, όμως στην τελευταία περίοδο η ομάδα του Σκουρτόπουλου εμφάνισε το μεγαλύτερο της μειονέκτημα σαν ομάδα, το σουτ. Όταν δεν έμπαιναν τα τραβηγμένα τρίποντα του Θανάση και του Νικ, όταν κουράστηκε - λογικό - ο Γιάννης από την υπερπροσπάθεια σε άμυνα και επίθεση, η ομάδα του Σκουρτόπουλου έμοιαζε εγκλωβισμένη στο σετ παιχνίδι, ανήμπορη να παρουσιάσει Plan b.

Η ομάδα μας έχει ταλέντο, έχει αρκετούς παίκτες με τοπ - ποιότητα αλλά το αξιόπιστο μακρινό σουτ είναι απαραίτητο συστατικό επιτυχίας - πλέον - στο μπάσκετ. Οι Σέρβοι αγωνίστηκαν με δύο σπουδαίες ελλείψεις (Γιόκιτς - Τεόντοσιτς), έπαιξαν σε ένα κατάμεστο ΟΑΚΑ και με μια όχι ευνοική διαιτησία και μας κέρδισαν. Βέβαια, είχαμε και εμείς τις απώλειες μας, κυρίως του Κώστα Σλούκα, ο οποίος αν δεν ταξιδέψει στην Κίνα, δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε υπερβάσεις. Μετράμε ακόμα μια με τον σοβαρό τραυματισμό του Αθηναίου. Κρίμα.

Το έχω γράψει και σε προηγούμενο άρθρο, δεν είμαι από τους αισιόδοξους ενόψει Παγκοσμίου Κυπέλλου. Η πολύ υψηλή ποιότητα του σε συνδυασμό με την όρεξη που δείχνει ο Γιάννης είναι μια σταθερά, όμως αυτό δεν αρκεί για να κάνουμε το κάτι παραπάνω σε μια τέτοια διοργάνωση. Αυτό, το έχει δείξει η ιστορία των μεγάλων τουρνουά.

Τι γίνεται όταν δεν τρέχουμε;

Όταν η Εθνική έχει την δυνατότητα να τρέξει στο παιχνίδι, τότε μοιάζει ανίκητη. Τι γίνεται όμως όταν έχει απέναντι μια έξυπνη ομάδα, μια ομάδα που γνωρίζει καλά να εκτελεί από μακρινή απόσταση και είναι ικανή σε σετ παιχνίδι; Και φυσικά, θα έχει την προσοχή της στραμμένη το τι θα κάνει ο MVP του NBA.

Η ''μπούκα'' του Γιάννη θα καταλήξει πιθανότατα σε έξτρα πάσα και τρίποντο υπό καλές προϋποθέσεις. Μέχρι εδώ καλά. Στην εκτέλεση έχουμε πρόβλημα, δεν έχουμε έναν παίκτη με καλό σουτ χωρίς να προηγηθεί ντρίμπλα, να ξέρεις ότι θα εκτελέσει με 35-40%. Αυτό είναι το μεγάλο μας πρόβλημα και μια ενδεχόμενη απουσία του Σλούκα, το πρόβλημα γίνεται μεγαλύτερο.

Βλέποντας το χθεσινό παιχνίδι, παρατηρώντας σε ακόμα ένα ματς αυτή την ομάδα της Σερβίας, αναρωτιόμουν πόσο ακόμα περισσότερο αποτελεσματικοί θα ήταν οι γείτονες αν είχαν στην πεντάδα τους τον... Γιάννη Αντετοκούνμπο. Έναν υπερ - αθλητή, να πηδάει παντού και να κάνει ασταμάτητα drive και οι ''συμπαίκτες'' του να είναι ακροβολισμένοι στις γωνίες και να εκτελούν, όπως γωνρίζουν καλύτερα από την οποιαδήποτε ομάδα.

Όλα αυτά υπό το πρίσμα της δικής μας Εθνικής ομάδας και πόσο ο ίδιος θα μας βοηθούσε ακόμα μια πολύ, αν είχαμε 2 καλούς σουτέρ. Αν ο αντίπαλος γνώριζε ότι δεν μπορεί εύκολα να ντουμπλάρει τον ''Greek Freak'' με τόση ευκολία όπως έγινε χθες και πιθανολογώ θα συναντήσουμε και στα επίσημα παιχνίδια. Αν ο Γιάννης ήταν μέλος της Σερβίας, εκείνοι θα ήταν αχτύπητοι.

Εμείς, με εκείνον μπροστάρη είμαστε μια καλή ομάδα που ψάχνουμε τρόπους να τον εκμεταλλευτούμε, κάνοντας τα πάντα στο παρκέ. Στα δύσκολα, στα ματς νοκ άουτ, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο θα χρειαστεί βοήθεια από τα 6.75. Να μου το θυμηθείτε, αυτά τα σουτ θα μας απογειώσουν ή θα μας πληγώσουν. Όχι η απόδοση του Γιάννη, αυτή θα είναι δεδομένα σε υψηλό επίπεδο.