ΟΦΗ: Ομάδα παγκόσμιας... θλάσης

09:55 | 31/03/2021

Αυτό που συμβαίνει με τους τραυματισμούς στον ΟΦΗ δεν έχει προηγούμενο ούτε επόμενο. Του Μανόλη Γρηγοράκη

Η μέρα (αν και όποτε ξημερώσει) που το ιατρικό δελτίο του ΟΦΗ θα είναι κενό πρέπει να καταχωρηθεί στις πιο ιστορικές στιγμές του συλλόγου, δίπλα στην πρώτη άνοδο το 1968, την πρώτη ευρωπαϊκή έξοδο το 1986, το Κύπελλο Ελλάδος το 1987, το βαλκανικό κύπελλο το 1989, την πρόκριση επί της Ατλέτικο Μαδρίτης το 1993, την ανεξαρτησία το 2009.

Αυτό που συμβαίνει με τους τραυματισμούς στον ΟΦΗ δεν έχει προηγούμενο, πιθανότατα ούτε επόμενο (εκτός αν ο ΟΦΗ ξεπεράσει και τον εαυτό του). Είναι ένα μείγμα κακοδαιμονίας, κακοτυχίας και γκαντεμιάς, είναι κάτι απ’ όλα αυτά και όλ’ αυτά μαζί. Αλλά δεν είναι μόνον αυτά.

Διότι οι τραυματισμοί δεν είναι μόνο ρήξεις, κατάγματα και κακώσεις, είναι και -ουκ ολίγες- θλάσεις, δηλαδή μυικοί τραυματισμοί, δηλαδή τραυματισμοί που σχετίζονται με την προετοιμασία, τις μεθόδους προπόνησης και εκγύμνασης, τις μικρές ή μεγάλες επιβαρύνσεις των ποδοσφαιριστών, τη φυσική κατάσταση, τον τρόπο που κατανέμουν τις δυνάμεις τους, το βαθμό ετοιμότητάς τους.

Το πρόβλημα γίνεται μεγαλύτερο για τους παίκτες που εντάσσονται στην ομάδα προερχόμενοι από μακρύ διάστημα αποχής - ο ΟΦΗ επέλεξε να αποκτήσει αρκετούς τέτοιους, αναλαμβάνοντας φυσικά και το ρίσκο να τους χάσει για σειρά αγώνων. Το πρόβλημα γίνεται ακόμα μεγαλύτερο όταν απ’ αυτή τη σειρά αγώνων κρίνεται η επιβίωση της ομάδας, όπως συμβαίνει τώρα, αλλά συνέβαινε και πριν. Ο Καστάνιος ήταν σε ομάδα υψηλού κινδύνου και το τράβηγμα που είχε υποστεί προ μηνός ήταν στην ουσία προμήνυμα της θλάσης που τον αχρηστεύει πλέον για το υπόλοιπο των πλέι άουτ.

Αχρηστευμένος σχεδόν από την ώρα που αποκτήθηκε είναι και ο έτερος σέντερ φορ, ο Γιάννου, οπότε η χρονιά θα βγει (όπως βγει) με τους κατά συνθήκη φορ Σαρδινέρο και Γρίβα και την ευχή αυτοί τουλάχιστον να παραμείνουν υγιείς. Όχι πως οι ευχές κάνουν δουλειά, ούτε φυσικά τα ευχέλαια - ακόμα κι ο θεός ο ίδιος γελάει με τις ομάδες που τον επικαλούνται για να ξορκίσουν αυτό που ονομάζουν κακοδαιμονία. Είπαμε, δεν είναι μόνο κακοδαιμονία.

Στην περίπτωση του ΟΦΗ είναι και επιλογές σε παίκτες επιρρεπείς σε τραυματισμούς, πιθανότατα και σε εξειδικευμένο προσωπικό μη επαρκές σχετικά με την πρόληψη και αποκατάστασή τους.

Οι πρόσφατες προσλήψεις διακεκριμένων επαγγελματιών στο προπονητικό και ιατρικό επιτελείο είναι η απόδειξη ότι υπήρχε πρόβλημα και πως έγινε μια προσπάθεια έστω και την ύστατη ώρα να αντιμετωπιστεί. Όμως η ζημιά είχε γίνει και για φέτος τουλάχιστον δεν αποκαθίσταται.

Ο ΟΦΗ θα παίξει τους υπόλοιπους τελικούς παραμονής με τους εναπομείναντες υγιείς ποδοσφαιριστές, που αυτή την ώρα τουλάχιστον είναι οριακά περισσότεροι από τους τραυματίες. Θα παίξει δηλαδή με αριθμητικό μειονέκτημα έναντι των αντιπάλων του, οι οποίοι μπορεί να μην έχουν Μπούση και Σαμαράδες, μπορεί να μην έχουν πρότζεκτ και προοπτική, αλλά τουλάχιστον έχουν το μίνιμουμ για κάθε ομάδα -έστω και μιας χρήσεως- που δίνει τον αγώνα επιβίωσης: παίκτες αρκετούς και ετοιμοπόλεμους.