Περίγελος: Παίκτες που δεν αντέχουν τη φανέλα του ΟΦΗ!
Ένα μπουλούκι κατ’ επίφαση παικτών, μια αγέλη ατάκτων, ένας θίασος-περίγελος. Του Δ. Καρυωτάκη.
Γράφει ο Δημήτρης Καρυωτάκης
Απότομη προσγείωση, όχι ότι θυμόμαστε και πολλά πια από εκείνες τις όμορφες βραδιές με Αρη, ΠΑΟΚ και ΑΕΚ και αλλαγή στόχων για τον ΟΦΗ που μετά τις γιορτές ψάχνει σημάδια ανασυγκρότησης για να μην ζήσει ξανά τον εφιάλτη περασμένων χρόνων.
Η ταξιαρχία του Νταμπράουσκας είναι μακρινό παρελθόν, η απομάκρυνση του Λιθουανού δεν έφερε την πολυπόθητη αλλαγή κλίματος κι ο ΟΦΗ που θύμιζε καλικάντζαρο παρά ομάδα βλέπει να χάνει πια οριστικά πριν τα Χριστούγεννα το στόχο των play off.
Ένα μπουλούκι κατ’ επίφαση παικτών, μια αγέλη ατάκτων, ένας θίασος- περίγελος της ποδοσφαιρικής Ελλάδας που κάνει ακόμα και τη ντροπή να ντρέπεται.
Όλοι όσοι βρεθήκαμε στο παγερό κι άδειο Γεντί Κουλέ αναρωτιόμαστε τι ακριβώς συμβαίνει στην ομάδα. Γιατί υπάρχει η πλήρης κατάρρευση; Γιατί η έλευση του νέου προπονητή δεν έχει δώσει τον παραμικρό αέρα στην ομάδα που στοιχειωδώς περίμενες μιαν αντίδραση, ένα φιλότιμο βρε αδερφέ να βγάλουν οι παίκτες!
Είναι όλοι άχρηστοι, τελικά δεν είναι μόνον ο Αντρέας Καρώ που γίνεται πια συνώνυμο κάθε γκέλας στην άμυνα, αλλά πως υπάρχουν κι άλλοι τέτοιοι και πληθαίνουν κάθε φορά, αγώνα με τον αγώνα; Φουλ του Καρώ σε μια άδεια τσόχα και λες πως ευτυχώς που πρόλαβε ο Μητσοτάκης και άδειασε τα γήπεδα γιατί οι φίλοι της ομάδας θα την εγκατέλειπαν μαζικά χθες το βράδυ μετά το νέο τραγικό αποτέλεσμα, άσε που δεν μπορώ να φανταστώ αν υπήρχε κόσμος πως θα έφευγαν οι παίκτες από το γήπεδο.
Λάρσον, Αμπάντα, Βούρος, Τοράλ (ίσως σε μια από τος πιο τραγικές βραδιές του από τότε που ήλθε στο Ηράκλειο) Μοσκέρα, Μπάκιτς, Φελίπε έμοιαζαν μετάλλαξη του Καρώ και βέβαια με ευθύνη του Πέπε Μελ που έστησε την ομάδα έτσι ώστε να μην μαρκάρει κανείς στο κέντρο, με ποδοσφαιρική αφέλεια, με το Γκαγέγος να ψάχνει φιλότιμα να τα κάνει όλα αλλά να μην μπορεί και να κάνουν πάρτι στη μεσαία γραμμή οι παίκτες του Αστέρα.
Μετά το πρώτο γκολ ήλθε η κατάρρευση που απλά τόσο πνευματικά όσο και ψυχολογικά αποτυπώθηκε στο παιδαριώδες πέναλτι στο β’ ημίχρονο.
Ανύπαρκτος μετά το 0-1, ο ΟΦΗ έχασε φυσιολογικά και βρίσκεται στο -5 από τον Αστέρα, βάζοντας τέλος στο βασικό του στόχο το πλασάρισμα στην εξάδα! Και τώρα τι; Δυστυχώς αφύπνιση, συστράτευση και… βουρ για αποφυγή της περιπέτειας!
Δυο μόνο επισημάνσεις: τεράστια η ευθύνη των παικτών. Βρίσκονται αδίκως στο απυρόβλητο, φέρνουν ένα μεγάλο μερίδιο της ευθύνης και βουβοί, άλαλοι και μοιραίοι θα πρέπει να αναλογιστούν ποιας ομάδας τη φανέλα φορούν και πόσο λίγοι αποδεικνύονται σε αυτή την πορεία. Εντάξει έφταιγε ο κακός Λιθουανός, αλλά έφυγε πια και οι ποδοσφαιριστές δείχνουν να μην έχουν την προσωπικότητα να βγάλουν την ομάδα μπροστά.
Επισήμανση δεύτερη: ο Μιχάλης Μπούσης ως φυσικός ηγέτης της ομάδας θα πρέπει να τοποθετηθεί. Όχι μόνο στα εύκολα και τα αβανταδόρικα αλλά τώρα που η ομάδα βουλιάζει. Και κυρίως να αποδείξει με μεταγραφικές κινήσεις που θα γίνουν τον Ιανουάριο πως είναι εδώ, ξέρει τι πρέπει να κάνει και κυρίως σαν καλός καπετάνιος να βγάλει το καράβι από την ξέρα.
Το πρόβλημα πια στον ΟΦΗ δεν είναι μια ακόμα χαμένη χρονιά, αλλά η ποδοσφαιρική ταυτότητα μιας ομάδας, που πάλευε, λυσσούσε και έβγαζε αίμα για να πάρει τη νίκη κι αυτά χάθηκαν εδώ και μήνες. Ζητάμε τον ΟΦΗ που μας κλέψατε και τον εξαφανίσατε, ζητάμε πολλά ;
