Πολλά παραπάνω από μία απλή πρωτιά στα πλέι άουτ

08:11 | 14/05/2023

Μόνο εύκολη δεν ήταν η δουλειά του Νταμπράουσκας να μεταμορφώσει έναν απογοητευτικό (και απογοητευμένο) ΟΦΗ.

Mε ΑΕΚ και Άρη. Αυτές ήταν οι τελευταίες κανονικές ήττες του ΟΦΗ. Ο Λεβαδειακός ήταν η τελευταία ήττα που δεν χαρακτηρίζεται ως κανονική, σε μία κάκιστη βραδιά που δεν επαναλήφθηκε ως προς την εμφάνιση. Από τον Λεβαδειακό και έπειτα ο ΟΦΗ ολοκλήρωσε μία σειρά 7 αγώνων στα πλέι άουτ χωρίς να κάνει ήττα. Τρεις ισοπαλίες, τέσσερις νίκες, εκ των οποίων οι τρεις εκτός έδρας.

Αριθμοί που δείχνουν την αλλαγή του ΟΦΗ προς τα πάνω και τη νοοτροπία μίας ομάδας που αρνείται να χάσει και στην κακή της βραδιά. Αυτό είναι, στο τέλος της βραδιάς, που μένει από τον ΟΦΗ του Νταμπράουσκας.

Στο Αγρίνιο οι παίκτες του Αναστασίου έβρισκαν τα δοκάρια, ενώ οι παίκτες του Νταμπράουσκας τα δίχτυα. Συνολικά 4 φορές, οι δύο ακυρώθηκαν ως οφσάιντ. Σε μία ομολογουμένως μέτρια βραδιά του ΟΦΗ, σε ένα ματς ανοιχτό, ωραίο και από αυτά που όπως και να έληγαν δεν θα μπορούσε να πει κάποιος κάτι περί αδικίας.

Σε αυτό το μέτριο βράδυ, όμως, ο ΟΦΗ κέρδισε. Οπως το έκανε και με τον Ιωνικό στη Νίκαια ή όπως το έκανε και με τον ΠΑΣ Γιάννινα στους «Ζωσιμάδες». Αρχίζει και γίνεται ομάδα που δεν χάνει, αυτό χτιζόταν από τις πρώτες μέρες με τον Νταμπράουσκας στον πάγκο. Βγάλτε από την εξίσωση τα παιχνίδια με Άρη, ΑΕΚ, Ιωνικό. Η πρώτη νίκη με τον Λιθουανό στον πάγκο ήρθε κόντρα στον Λεβαδειακό με ένα καλό εικοσάλεπτο και την ψυχή του Νέιρα. Με Ατρόμητο είδαμε για πρώτη φορά την ομάδα του Νταμπράουσκας. Ένα σουτ του αντιπάλου κι ένα γκολ. Ακολούθησε το σερί 5 αγώνων χωρίς ήττα, εκ των οποίων δύο κόντρα στον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο και τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα. Η συνέχεια μέχρι το τέλος της κανονικής περιόδου με τα πάνω της και τα κάτω της, αλλά με ακόμη δύο εκτός έδρας νίκες στο σακούλι (Λαμία και Ιωνικός). Και έπειτα το αήττητο σερί των πλέι άουτ που έφερε την πρώτη θέση.

Μία ομάδα που ήταν στον πάτο της βαθμολογίας και εκ των φαβορί για υποβιβασμό έκανε το άλμα που ήρθε μέσα από την βελτίωση και το χτίσιμο χαρακτήρα για να τερματίσει πρώτη στα πλέι άουτ, 7η στο πρωτάθλημα. Με συνέπεια και σοβαρότητα, όπως υποσχέθηκε ο Νταμπράουσκας πριν από την έναρξη του μίνι πρωταθλήματος.

Η σύγκριση με τον ακριβώς από πάνω, Βόλο, αναπόφευκτη. Ο Βόλος είχε αυτό που δεν είχε εφέτος ο ΟΦΗ: το καλό ξεκίνημα. Οταν ο Όμιλος ψαχνόταν και μετρούσε μία νίκη κι αυτή με το ζόρι (ειρήσθω εν παρόδω κόντρα στον Βόλο) η ομάδα της Μαγνησίας έκανε πρωταθληματικό ξεκίνημα. Και βάσει αυτού είχε την κάβα να μπει στα πλέι οφ.

Οι λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά. Αξιζε ο ΟΦΗ να μπει στα πλέι οφ; Προ Νταμπράουσκας, όχι. Επί Νταμπράουσκας, ναι. Αλλά ουδείς μπορεί να απαντήσει πώς θα εξελισσόταν ο ΟΦΗ προ Νταμπράουσκας.

Το θέμα είναι ότι η Κρητική ομάδα όχι μόνο βελτιώθηκε, όχι μόνο τη μία νίκη τις έκανε 9, αλλά βάζει τις βάσεις στη νοοτροπία που χρειάζεται για τη νέα σεζόν ώστε να μπορεί να μιλάει για εξάδα. Ναι, χρειάζονται κι άλλα πράγματα, χρειάζονται κι άλλες προσθήκες τύπου Μπάκιτς και Φελίπε, χρειάζεται ένα δυνατό «Γεντί Κουλέ» για να σβηστεί το εφετινό και -είναι αλήθεια- ντροπιαστικό «τρεις νίκες εντός έδρας», αλλά όλα αυτά θα έρθουν να χτιστούν πάνω στις «κολώνες» που σήκωσε ο Νταμπράουσκας μέσα από τη δουλειά που έκανε για να μεταμορφώσει μία απογοητευτική (και απογοητευμένη) ομάδα σε κανονική. Και μη πιστεύετε ότι όλο αυτό ήταν εύκολο.