Τους βγάζω το καπέλο
Ο Γιάννης Χαμαλάκης χειροκροτεί τη νοοτροπία των ανθρώπων του Δειλινού, κοιτάζοντας πέρα από τα ανεπιτυχή αποτελέσματα
Ούτε την 19η αγωνιστική, το Δειλινό κατάφερε να πάρει το ροζ φύλλο αγώνα. Η ομάδα του Ηρακλείου παραμένει χωρίς νίκη έπειτα από 18 αγώνες (εκκρεμεί το αναβληθέν παιχνίδι), έπειτα από την ήττα την Κυριακή (17/03) από στην Αγία Παρασκευή, από την τοπική ομάδα.
Όμως, τι και αν γράφει 0-18 η βαθμολογία, τι κι αν βρίσκεται στην τελευταία θέση του 2ου ομίλου της Γ' Εθνικής, εκείνοι ταξιδεύουν, αγωνίζονται με αξιοπρέπεια και με όλες τις δυνάμεις τους. Στο τέλος της χρονιάς το Δειλινό θα υποβιβαστεί, ε και;
Δεν ξέρω αν ήταν σωστή η απόφαση να κατέβει η ομάδα στη Γ' Εθνική, γνωρίζοντας ότι δεν θα φανεί ανταγωνιστική στο πρωτάθλημα, όμως σε κάθε περίπτωση την απόφαση τους οι υπεύθυνοι την έχουν υπερασπιστεί έως τώρα και τους βγάζω το καπέλο. Είναι σημαντική και συνάμα σπάνια, η συνέπεια στον αθλητισμό. Με θυσίες και πολλή δουλειά, το Δειλινό παλεύει με τα μέσα που διαθέτει. Στην ομάδα δεν φοβήθηκαν, ήθελαν να ζήσουν την εμπειρία. Με θυσίες και λάθη.
Είχα ρωτήσει τον κόουτς Γωνιωτάκη, με αφορμή τότε το ντέρμπι με τον ΟΦΗ, γυρίζοντας το χρόνο πίσω αν θα έκανε άλλες αλλαγές στο ρόστερ και μου απάντησε: ''Και τώρα να μου έλεγες γύρνα το χρόνο πίσω, τους ίδιους παίκτες θα παίρναμε. Δεν φοβηθήκαμε να βγάλουμε αυτά τα παιδιά μπροστά, αυτό μας ενδιαφέρει.'' Ξεκάθαρη απάντηση.
Πέρυσι το Δειλινό έκανε την υπέρβαση στην ΕΚΑΣΚ, φέτος ο σύλλογος ήθελε να διασκεδάσει την άνοδο με το δικό της τρόπο έχοντας επίγνωση το ρίσκο που παίρνει. Δεν μπορώ να μην τους χειροκροτήσω για όλα τα παραπάνω. Λίγο παραπάνω στήριξη θέλουν, από όλους...
