Μιχάλη Μπούση, καλώς ήρθες στο ελληνικό ποδόσφαιρο

Εχουμε δει πολλά στο δύσμοιρο ελληνικό ποδόσφαιρο από καταβολής του. Από διακοπές, από επεισόδια, από ματς που άρχισαν μεσημέρι και τελείωσαν αργά το απόγευμα, από ματς που διεκόπησαν λόγω black aout και συνεχίστηκαν άλλη μέρα από την αρχή. Σε όλα αυτά ήρθε και η απόφαση της πειθαρχικής της Super League. Το ντέρμπι του Παναθηναϊκού με τον Ολυμπιακό θα συνεχιστεί από το σημείο της διακοπής (δηλαδή για κανά 25λεπτο αν βάλετε μέσα και τις καθυστερήσεις) και σύμφωνα με το σκεπτικό... για όλα φταίει ο διαιτητής.

Ο Γερμανός, βέβαια, που να το φανταζόταν ότι θα ζήσει τέτοιες καταστάσεις. Ο κανονισμός λέει ότι ο διαιτητής πρέπει να εξαντλήσει το περιθώριο των 60 λεπτών που προβλέπει το άρθρο 15 για να πάρει την απόφαση της οριστικής διακοπής. Ο Φριτς το έκανε στο 45λεπτο. Και όπως έλεγαν τα ρεπορτάζ της επόμενης μέρας, αποφάσισε να το διακόψει οριστικά πρώτον γιατί δεν εξασφαλιζόταν η ασφάλεια για να συνεχιστεί το ντέρμπι και δεύτερον γιατί στη Γερμανία αυτά δεν γίνονται κι αν αποφάσιζε να συνεχιστεί τότε θα έκανε κακό στο όνομά του.

Τι να του πεις του ανθρώπου; Οτι έχει άδικο; Δεν φταίει αυτός, οι κανονισμοί φταίνε. Ο Παναθηναϊκός πάνω σε αυτούς πάτησε και βάσει νόμου δικαιώθηκε στην ένσταση για συνέχιση του ντέρμπι. Ο Παναθηναϊκός είναι το πρόβλημα; Οχι, το πρόβλημα είναι οι κανονισμοί που διέπουν το πειθαρχικό κομμάτι του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ενός ελληνικού ποδοσφαίρου που έβαλε στη θέση του κατηγορούμενου τον ΟΦΗ και είναι το ίδιο ελληνικό ποδόσφαιρο που ενδέχεται να τον τιμωρήσει για το περιβόητο ματς με τον Αιγινιακό και παράλληλα διατάσσει τη συνέχιση ενός ντέρμπι που κάποιοι ανεγκέφαλοι τα έκαναν λαμπόγυαλο.

Την ίδια ώρα, σου βγάζουν μία απόφαση αφαίρεσης βαθμών και τιμωρίας της έδρας χωρίς άλλες λεπτομέρειες. Οι «πράσινοι» τιμωρήθηκαν με δύο αγωνιστικές κεκλεισμένων των θυρών, όπερ σημαίνει πως το ματς με τον ΟΦΗ θα γίνει χωρίς κόσμο; Άρα, το υπόλοιπο του ντέρμπι θα γίνει με κόσμο; Η παράνοια στο μεγαλείο της.

Εμείς, βέβαια, όλοι εμείς, φίλαθλοι και δημοσιογράφοι, θεατές της ιλαροτραγωδίας. Να κλαις ή να γελάς; Ένας ελληνικός αθλητισμός που εδώ και χρόνια έχει πιάσει πάτο σε όλα τα επίπεδα. Μία κοινωνία άρρωστη που γεννά ακραία φαινόμενα και μίσος. 

Το ποδόσφαιρο είναι το όπιο του λαού. Για ποιο ποδόσφαιρο μιλάμε; Αυτό που μπουκάρουν οπαδοί και παράγοντες στον αγωνιστικό χώρο; Αυτό που «σκοτώνονται» μεταξύ τους οι δημοσιογράφοι στην πιο ακραία επίδειξη οπαδισμού; Για ποιο ποδόσφαιρο μιλάμε, ρε παιδιά; Αυτό που θέλει να τιμωρήσει τον ΟΦΗ, ενώ σε αντίστοιχες και ΠΟΛΥ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΣ περιπτώσεις τους έβγαλε όλους λάδι;

Ακόμα και οι ρομαντικοί του αθλήματος που γουστάρουν να βλέπουν όλο και περισσότερους Μπούσηδες και Σαμαράδες, φτάνουν στο έσχατο σημείο αηδίας όταν οι ανεγκέφαλοι κάνουν κουμάντο. Για να μην αναφερθούμε σε πιο συγκεκριμένες περιπτώσεις, εδώ στα δικά μας, τα του Ηρακλείου, όπου κάποιοι... ζηλεύουν τη δημοσιογραφία της Αθήνας και επιλέγουν φουλ κιτρινισμό για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους. Τι νομίζετε; Οτι η Κρήτη έχει γλιτώσει από όλο αυτό; Ή μήπως νομίζετε ότι ένας Μπούσης θα φέρει την άνοιξη; Εδώ κάποιοι κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για να τον «πολεμήσουν». Ας μην ανοίξουμε αυτό το κεφάλαιο...

Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολύ. Μέχρι τώρα χάνουμε γιατί είμαστε απλοί θεατές μίας τραγικής κατάστασης που κατατρώει το ποδόσφαιρο (και έπειτα όλα τα άλλα αθλήματα). Απλοί θεατές κάφρων να μπουκάρουν στα γήπεδα, να μπαίνουν σε κολυμβητήρια και να πλακώνουν γονείς και ΑμΕΑ, δολοφόνων που την πέφτουν σε μία κοπέλα και τη μαχαιρώνουν.

Χάσαμε, κύριοι!

ΥΓ: Ο Ολυμπιακός που «σήκωσε σημαία» ποδοσφαιρικού πολιτισμού, ζητώντας να συνεχιστεί το ντέρμπι («εμείς θέλαμε», σαν τον αντιπρόεδρο του Εδεσσαϊκού), θα καταθέσει έφεση κατά της απόφασης να συνεχιστεί το ντέρμπι. Πού 'σαι ρε Χάρρυ Κλυνν...