Ο ΟΦΗ απέκτησε νέο ήρωα κι έγινε και... τραγούδι!

08:11 | 22/01/2023

Χωρίς φανφάρες, χωρίς αρλούμπες και με σκληρή δουλειά ο Βάλντας Νταμπράουσκας έγινε σύνθημα. - Του Δ. Καρυωτάκη.

Γράφει ο Δημήτρης Καρυωτάκης

Πόσα χρόνια θα πρέπει να πάμε πίσω για να θυμηθούμε έναν προπονητή να γίνεται σύνθημα στο (απαιτητικό και καχύποπτο) κοινό του ΟΦΗ; Ποιος να το περίμενε πως δυο μήνες μετά την έλευση του Λιθουανού, που αρχικά αντιμετωπίστηκε με μία σχετική επιφύλαξη, αλλά με τη δουλειά, τη σοβαρότητα και τη χημεία που χτίζει σταδιακά με τον οργανισμό της ομάδας, πως το όνομα του θα γινόταν τραγούδι στα χείλη των πολυπικραμένων φίλων της ομάδας; Κι όμως έγινε!

Κυρίως επειδή στην ομάδα μας πληρώσαμε ακριβά την… ομιλοφροσύνη και την επίκληση στα ιερά δισκοπότηρα του ΟΦΗ, που κάποια απ’ αυτά αποδείχτηκαν τρύπιοι τεντζερέδες και είχαμε την ανάγκη να φτιάξουμε έναν νέο ήρωα. Που θα μας πιάσει από τα σκοινιά, όπου χωρίς να καταλάβουμε πως, βρεθήκαμε να στροβιλίζουμε στα τέλη Οκτωβρίου και να μας ξαναφέρει στα ίσα μας. Να ξαναφέρει το χαμόγελο στα χείλη. Να πηγαίνουμε στο γήπεδο και να το φχαριστιόμαστε!

Χωρίς φανφάρες, χωρίς αρλούμπες και με μόνο εχέγγυο τα διαπιστευτήρια που είχε δώσει ως ένας κοσμοπολίτης προπονητής, με παραστάσεις, σχέδιο, προσωπικότητα και μεθοδικότητα. Με πίστη σε ταπεινωμένους παίκτες που βρέθηκαν στο μάτι του κυκλώνα και δεν μπορούσαν να υποστηρίξουν τα στοιχειώδη.

Αυτός είναι ο απόλυτος πρωταγωνιστής του success story των τελευταίων εβδομάδων στον ΟΦΗ και σ’ αυτόν με σεβασμό υποκλινόμαστε: Βάλντας Νταμπράουσκας, κυρίες και κύριοι! Κι επειδή ο κόσμος της ομάδας ξέρει να ανταμείβει, γενναιόδωρα τον αποθέωσε δείχνοντας πως στο πρόσωπο του βρήκε τον ηγέτη που έψαχνε.

Για το ματς τι να πούμε; Τα είχε γράψει ο Γιάννης Χαμαλάκης νωρίτερα καθώς τα εύκολα για το φετινό ΟΦΗ είναι τα εκτός έδρας παιχνίδια και το δύσκολο με τον Αστέρα. Εδώ είναι που θέλει τρόπο και σ’ αυτό ακόμα πάσχει ο ΟΦΗ και ψάχνει γιατρικό. Εκεί που του δίνεται χώρος, εκτός έδρας δηλαδή, εκεί που ανοίγεται ο αντίπαλος, ο ΟΦΗ βρίσκει μέτρα για να βγάλει αυτοματισμούς και να μπορέσει να φτάσει με αξιώσεις στην αντίπαλη περιοχή. Στο Γεντί Κουλέ όπου οι αντίπαλοι με διπλές ζώνες άμυνας και χωρίς τους διεισδυτικούς εξτρέμ δεν μπορείς να κάνεις πολλά… φτύνεις αίμα!

Και μάλιστα με μια καλά διαβασμένη ομάδα, με καλό προπονητή αυτού του επιπέδου που ξέρει πως να οργανώνει μεσοαμυντικά την ομάδα του, δεν άφηνε περιθώρια. Είναι αλήθεια πως ουσιαστικά χωρίς κλασική ευκαιρία ο ΟΦΗ πήρε το παιχνίδι ακριβώς με τον ίδιο τρόπο( στις λεπτομέρειες δηλαδή) που δεν το έκανε σε Λεωφόρο, Τούμπα κι εδώ με το Βόλο, λες κι η τύχη του επέστρεψε ένα μερτικό απ’ αυτά που του είχε στερήσει στα προηγούμενα παιχνίδια.

Μα κι αυτός ο μοιραίος Περέα της Τούμπας, εξιλεώθηκε με το γκολ που έβγαλε, αποδεικνύοντας πως όλα έχουν τα πάνω τους και τα κάτω τους στο ποδόσφαιρο όπως και στην πραγματική ζωή. Η ομάδα λοιπόν έκανε το αυτονόητο, έστω και αν έγινε μ’ αυτόν τον τρόπο, αφήνει πίσω της φαντάσματα και μαύρες σκέψεις και ελπίζει στα καλύτερα.

Κέρδισε τον κόσμο του που έδειξε διάθεση επιστροφής στο γήπεδο, ενώ καλά σημάδια κι ας είναι ακόμα ανέτοιμοι έδειξαν οι Μοσκέρα και Μπάκιτς κι αν έλθει και ο Φελίπε όπως ψιλοκουβεντιάζεται στα δημοσιογραφικά παρασκήνια, τότε η ομάδα δείχνει να αφήνει εντελώς πίσω της το εφιαλτικό ξεκίνημα και την αλλαγή στόχων στην πορεία!

Τώρα ο ΟΦΗ έχει ένα από τα πιο… εύκολα παιχνίδια της χρονιάς με τον Ολυμπιακό μπροστά του και περιμένουμε να συνεχίζει να γράφει ιστορία όπως έκανε σ’ όλες τις καυτές (πλην Αγιάς Σοφιάς) έδρες, βλέποντας τον αντίπαλο του στα μάτια και ό,τι ήθελε προκύψει!