Οι «προφέσορες» που δημιούργησαν το χάος
Ο ΟΦΗ πρέπει να αποκτήσει τεχνικό διευθυντή χωρίς ομιλοφροσύνες και οπαδιλίκια. Άρθρο του Δημήτρη Καρυωτάκη.
Γράφει ο Δημήτρης Καρυωτάκης
Η αλήθεια είναι πως άλλο κείμενο είχα ετοιμάσει. Βλέποντας το κλίμα μετά το ματς και τον Παναιτωλικό, και παρακολουθώντας τους διαλόγους του CEO της ομάδας Μηνά Λυσάνδρου με τους φίλους του ΟΦΗ, διαισθανόμουν πως δεν υπήρχε άλλη λύση παρά το κόψιμο του γόρδιου δεσμού που κρατούσε με το χειρόφρενο δεμένο τον οργανισμό του club.
Ο Λυσάνδρου κατανοούσε την αγανάκτηση των οπαδών του ΟΦΗ, ήξερε τη λύση αλλά πραγματικά ξαφνιάστηκα με τη ραγδαία εξέλιξη και τη λύση της συνεργασίας του ΟΦΗ με το Γιάννη και το Γιώργο Σαμαρά.
Κι αυτό πραγματικά ήταν μια υγιής εξέλιξη, ο οργανισμός του ΟΦΗ έδειξε αντανακλαστικά κάτι που είχε απωλέσει όσο στο ποδοσφαιρικό τμήμα είχε ως υπεύθυνους δυο άτομα, που είχαν δείξει πως δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν το ρυθμό του ΟΦΗ, είχαν μετατρέψει την ομάδα σε ένα άνευρο οργανισμό, αλλάζοντας το DNA της και δείχνοντας πως η παρουσία τους μόνο ζημιά (ακόμα μεγαλύτερη) μπορούσε να αποφέρει! Κάλλιο αργά παρά ποτέ κι επιτέλους θα πει ο κόσμος της ομάδας.
Η σημερινή εικόνα του ΟΦΗ λοιπόν είχε ονοματεπώνυμο: Γιάννης και Γιωργος Σαμαράς. Δυο «προφέσορες» που ήλθαν ως γνώστες και σωτήρες και που από μπροστάρηδες της ομάδας και πεφωτισμένοι έγιναν... οδοστρωτήρες, εισάγοντας δικές τους λογικές στο μεταγραφικό σχεδιασμό του ΟΦΗ, λειτουργώντας με εμμονές και ιδεοληψίες και καταντώντας ποδοσφαιρικό περίγελο τον ΟΦΗ στο κομμάτι του σχεδιασμού!
Με τον ιδιοκτήτη της ομάδας να είναι απών, με τον ίδιο να μην δείχνει τη ζεστασιά και την… καψούρα που είχε όταν πρωτοήλθε στην ομάδα, παρά την κίνηση - ματ που έκανε πέρσι φέρνοντας έναν ποδοσφαιράνθρωπο, το Μηνά Λυσσάνδρου, που καμία από τις ομάδες επιπέδου που κινούνται στα επίπεδα του ΟΦΗ, διαθέτει, ωστόσο ήταν μια κίνηση μισή. Μετέωρη. Δεν έκανε τις απαραίτητες αλλαγές στο ποδοσφαιρικό τμήμα, αλλάζοντας εκείνο που είχε πρόβλημα, αλλά άφησε μια αδύναμη μηχανή που δυστυχώς έκαιγε λάδια και κινδύνευε να κάψει τον κινητήρα της.
Το μήνυμα βέβαια οι Σαμαράδες το είχαν στείλει με τη διαχείριση στην αντικατάσταση του Σίμου. Καμία επαφή με την πραγματικότητα, αργά τα ζα που λένε και στο χωριό μου, άφησαν τον ΟΦΗ να σέρνεται και να σώσει την παρτίδα την τελευταία στιγμή χάρη στο Νιόπλια και την αντίδραση της ομάδας.
Ένας υγιής οργανισμός, ένας ηγέτης που με τη φυσική του παρουσία θα έβλεπε τα ποδοσφαιρικά εγκλήματα που είχαν συντελεσθεί θα έπαιρνε το μήνυμα και θα λάμβανε αποφάσεις, θα άλλαζε τα κακώς κείμενα.
Δυστυχώς ο συναισθηματικός δεσμός του Μπούση με την οικογένεια Σαμαρά δεν τον άφηνε να δει καθαρά και να πάρει τις αναγκαίες αποφάσεις.
Οι άνθρωποι όμως δεν αλλάζουν. Εξακολουθούσαν να λειτουργούν ως προφέσορες με περίσσεια οίηση και αλαζονεία δείχνοντας πως δεν μπορούσαν να λειτουργήσουν ως ποδόσφαιράνθρωποι που κατανοούν πως λειτουργεί ένα club σύγχρονο. Απτό παράδειγμα; Θα σας πάω λίγες μέρες πίσω στη συνάντηση που είχαν με τους δημοσιογράφους για να κατανοήσετε πως λειτουργούσαν: Ρωτώντας λοιπόν το Γιώργο Σαμαρά γιατί ο ΟΦΗ δεν ενδιαφέρεται για παίκτες είτε Έλληνες είτε ξένους που αγωνίζονται στο Ελληνικό Πρωτάθλημα, ο βετεράνος ποδοσφαιριστής (που δυστυχώς όμως δεν διέθετε την παραμικρή εμπειρία στη διοίκηση μιας ομάδας ή στην αναζήτηση παικτών όπως φαίνεται) είπε μάλλον αυτάρεσκα πως τον ΟΦΗ δεν τον ενδιαφέρει κανένας παίκτης από την Ελληνική αγορά! Είναι δυνατόν να λέει κάτι τέτοιο ένας παράγοντας μιας ομάδας; Είναι δυνατόν να μην σου κάνει ο Καρέλλης ή ο Κολοβός που αγωνίστηκε πέρσι σε ξένο πρωτάθλημα; Είναι δυνατόν να κάνεις 8000 χιλιόμετρα και να βλέπεις αγώνες για να καταλήξεις σ’ ένα στόπερ σαν τον Γιοχού; Ποια ποδοσφαιρική αρχή υπηρετεί η παράλογη λογική σου;
Γιατί αποκλείεις τερματοφύλακες από την ελληνική αγορά για να φέρεις έναν κάποιον Στίβενς που δείχνει με το καλημέρα (και στο Βόλο θυμίζω) πως ο φετινός σου εφιάλτης ξεκινά πρώτα και πάλι κάτω από τα δοκάρια;
Μ’ αυτή τη νοοτροπία λοιπόν σχεδίασε, πορεύτηκε και ξεκίνησε το πρωτάθλημα ο ΟΦΗ και σε συνδυασμό με τους ανεξήγητα και πάλι πολλούς τραυματισμούς έφεραν μια ομάδα να μην δείχνει πως είναι επιπέδου Super League.
Οι Σαμαράδες έφυγαν λοιπόν αφήνοντας πίσω τους ένα χάος. Όμως ο ΟΦΗ δεν είναι ούτε του Σαμαρά, ούτε του Νιόπλια ,ούτε του Μπούση. Ο ΟΦΗ είναι όλων μας. Δεν τεμαχίζεται (κι ας το έκαναν στον ΟΦΗ με τη λογική τα πολλά παραμάγαζα μέσα στο ίδιο το club) ούτε και κληροδοτείται για να θυμηθούμε μια φράση από τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Είναι η ομάδα όλων μας, που με το υστέρημα του ο καθένας και με την κατάθεση ψυχής στο Γεντί Κουλέ θα την προστατεύσουμε ως κόρη οφθαλμού. Η ομάδα έτσι όπως τα έκανε ας βρει τη λύση σε επίπεδο διοίκησης κι ας αποκτήσει επιτέλους έναν τεχνικό διευθυντή χωρίς ομιλοφροσύνες και οπαδιλίκια, που να ξέρει, να το έχει ξανακάνει και να λογοδοτεί κιόλας, γιατί πολλά πληρώσαμε τέτοια μέχρι σήμερα.
Κι επιτέλους: ας εμπιστευθούν έναν άνθρωπο σαν τον Λυσάνδρου που τον έφεραν εδώ και του είχαν δεμένα τα χέρια! Κι εμείς, όλοι εκεί σαν μια γροθιά, θα βρεθούμε και την Κυριακή για να στείλουμε το μήνυμα πως η ομάδα, ο ΟΦΗ μας, είναι υπεράνω όλων!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Νιόπλιας: «Δεν γίνεται να έχουμε 12 παίκτες, έχει δίκιο ο κόσμος»
Τέλος από τον ΟΦΗ Γιάννης και Γιώργος Σαμαράς!
Snakes: «Γιάννη και Γιώργο Σαμαρά σας ευχαριστούμε, για πάντα στην οικογένεια του ΟΦΗ μας»
Μία δύσκολη νύχτα: Από τις αποδοκιμασίες στο «διαζύγιο»