Τίποτα δεν θα είναι το ίδιο την επόμενη μέρα

14:00 | 01/03/2021

Η επόμενη μέρα στον ΟΦΗ θα είναι διαφορετική, όποια κι αν είναι η κατάληξη της σεζόν. Του Δ. Καρυωτάκη

Του Δημήτρη Καρυωτάκη

Ήταν ο άνθρωπος που ενέπνευσε το Μιχάλη Μπούση να επενδύσει στον ΟΦΗ και να έλθει στην Κρήτη ως σωτήρας της ομάδας. Ο Γιάννης Σαμαράς φάνηκε από την αρχή του πολυσυζητημένου project του ΟΦΗ πως ήταν αυτός που είχε τον πρώτο αλλά και στην πορεία το μοναδικό λόγο για το αγωνιστικό κομμάτι της ομάδας, το σχεδιασμό της, τις μεταγραφικές κινήσεις, την επιλογή προπονητή και όλο αυτό που ονομάζουμε οργανισμό της ομάδας.

Άνθρωπος με τεράστια γνώση στο επίπεδο των ακαδημιών, την οργάνωση των ομάδων στις μικρές ηλικίες και την ανάδειξη ταλέντων, κλήθηκε για πρώτη φορά μέσα από την αλλαγή της ιδιοκτησίας του ΟΦΗ να « τρέξει» το νέο ΟΦΗ, μια ομάδα με κόσμο, πίεση και ειδικές συνθήκες, έχοντας μια μοναδική ευκαιρία για ποδοσφαιράνθρωπο, να ηγείται εν λευκώ μιας μεγάλης και ιστορικής ομάδας, χωρίς τα συνήθη εμπόδια από παράγοντες και προέδρους που τις περισσότερες φορές, ανακατεύονται στα πάντα, θέλοντας να έχουν αν όχι τον πρώτο, σίγουρα τον τελευταίο λόγο στα θέματα των ομάδων τους.

Αυτό από μόνο του ήταν πρωτοποριακό για τα ελληνικά δεδομένα: ένας πρόεδρος που αναλάμβανε αγόγγυστα την αναγέννηση της ομάδας, χωρίς να είναι καν παρών, να παραδίδει τα κλειδιά της διαχείρισης σε ανθρώπους - γνώστες του χώρου, που θα έκαναν ότι εκείνοι έκριναν τεχνοκρατικά σωστό για να πάρει σάρκα και οστά το μοντέλο τους.

Από την άλλη ο Γιάννης Σαμαράς μπορεί βέβαια να ήταν επιτυχημένος ως άνθρωπος των ακαδημιών, αλλά και ο ίδιος εμπειρία στη διοίκηση δεν είχε, και μάλιστα σε ένα σχήμα, όπου όλα θα περνούσαν από το χέρι του, χωρίς εξωγενείς παράγοντες και με λυμένο τον οικονομικό βραχνά, που ταλαιπωρούσε χρόνια την ομάδα. Και για τον ίδιο ήταν στοίχημα, όπως και για τους στενούς συνεργάτες του.

Αναμφισβήτητα η πρώτη χρονιά ήταν μια μεταβατική περίοδος, που άλλοι τη σχεδίασαν κι άλλοι την έτρεξαν που σώθηκε εν τέλει χάρη στο γκολ του Ναμπί. Η περσινή χρονιά ήταν εκείνη που άλλαξε την πορεία της ομάδας, έφερε ενθουσιασμό και κυρίως με την απόδοση του πρώτου γύρου, δημιούργησε προσδοκίες πως εδώ γεννιέται κάτι το μοναδικό, μάλιστα κάποιοι βιάστηκαν κι άρχισαν να μιλάνε και για πορείες Τσάμπιονς Λιγκ!

Για να είμαστε ακριβείς δεν είδαμε και πολλά πράγματα από το περίφημο σκάουτιγκ του Γιάννη Σαμαρά τη δεύτερη χρονιά, καθώς μόνο ο Σεμέντο προερχόμενος από την Ολλανδία έδειξε να φέρνει τη σφραγίδα του, ενώ η επιλογή που έμεινε χαραγμένη στη μνήμη του κόσμου, εκτός του Τσιλιανίδη ήταν εκείνη του Φιγκειρέδο που ήλθε κατόπιν της πρότασης Παπαπαναγή.

Κι ερχόμαστε στη φετινή χρονιά, από την οποία από όλους όσοι ήλθαν στο Ηράκλειο, μόνο δυο βγήκαν: Ουές και Διαμαντής, όλοι οι υπόλοιποι ήλθαν και δεν ακούμπησαν κι όσοι το έκαναν (Σαρδινέρο και Στάρτζεον έδειξαν πως μάλλον από σύμπτωση το έκαναν)! Ποιος σχεδιασμός και πια λογική υπηρέτησαν όλοι αυτοί που μαζεύτηκαν στην Κρήτη και τον ΟΦΗ;

Λίγες φορές στην ομάδα έγιναν τόσο πολλές κινήσεις με τόσο ανεπιτυχές αποτέλεσμα αποδεικνύοντας πως ο θησαυρός ήταν... άνθρακας! Γκολκίπερ, σέντερ μπακ και σέντερ φορ από τα... lidl, νεαρά παιδιά που βρέθηκαν λόγω τραυματισμών να μπαίνουν στα βαθιά χωρίς να ξέρουν κολύμπι και πλήθος επιλογών που ήλθαν και δεν ακούμπησαν, δεν κάνουν περήφανο το Σαμαρά για εκείνους που επέλεξε!

Και βέβαια αστοχίες μπορούν να υπάρξουν αλλά όταν συνοδεύονται κι από άλλα, ναι τότε μπορεί να οδηγηθείς στη Β’ Εθνική: αν προσθέσεις στις μεταγραφικές φόλες, το ανεξήγητο μπαράζ τραυματισμών που δείχνει πως κάτι δεν πάει καλά και σε άλλα ζητήματα της ομάδας, όπως η εκγύμναση, οι αποθεραπείες και το ιατρικό σου επιτελείο μαζί με την καταστροφική εμμονή και στήριξη στο πρόσωπο ενός προπονητή που δεν μπορεί πια να στηριχθεί ούτε από τον εαυτό του, φέρνουν τη σφραγίδα του Γιάννη Σαμαρά.

Η δήλωση του Γιώργου Σίμου μετά τον αγώνα με τον Απόλλωνα ουσιαστικά επιβεβαίωσε την υποβολή παραίτησης του κόουτς και την πρόθεση του Σαμαρά να τον στηρίξει ως το τέρμα, ανεξαρτήτως της τελικής έκβασης, δείχνουν ένα πράγμα: οι επιλογές του ισχυρού άνδρα της ΠΑΕ μπαίνουν πάνω από το συμφέρον της ομάδας... μέχρι τελικής πτώσεως! Αν ο ΟΦΗ σώσει τη χρονιά, μπορεί ο Σαμαράς να χει δικαιωθεί (και στην αρχή της επόμενης να πάρει τις νέες αποφάσεις του, ίσως αλλάζοντας το Σίμο) αλλά θα έχει χάσει τον κόσμο της ομάδας που βλέπει στο πρόσωπο του έναν άνθρωπο που ακόμα και τώρα δεν ανέλαβε την παραμικρή ευθύνη για το σημερινό χάλι, δεν έκανε διορθωτικές κινήσεις με νόημα το Δεκέμβριο όταν ηχούσαν ήδη τα καμπανάκια, δεν ζήτησε έστω μια συγνώμη για το τραγικό ναυάγιο και κρυπτόμενος περιμένει πια ένα νέο θαύμα!

Αν πέσει ο ΟΦΗ, πιθανότατα δεν θα μπορέσει καν να πακετάρει τα πράγματα του, αφήνοντας τον ΟΦΗ σε μια δεινή θέση που θα φέρνει το βάρος της υπογραφής του! Είτε έτσι είτε αλλιώς, τίποτα δεν θα ναι πια ίδιο για την περίφημη επανεκκίνηση της ομάδας, που θάμπωσε, χάθηκε και βάλτωσε, τραβώντας την ομάδα μέσα στο βυθό του πηγαδιού.