Η αρνητική απάντηση Βρέντζου και το «δίδυμο που κατέστρεψε τον Εργοτέλη»

19:48 | 04/07/2022

Με μια μακροσκελή ανακοίνωση ο Γιώργος Βρέντζος αναλύει για ποιους λόγους δεν επιθυμεί να ασχοληθεί διοικητικά με την ΠΑΕ Εργοτέλης, έπειτα και από το κάλεσμα - στήριξη - του Γιώργου Στειακάκη προς το πρόσωπο του

Έπειτα από το ρεπορτάζ του Capitano.gr, καθώς και την ανάρτηση του Γιώργου Στειακάκη ενόψει της επόμενης ημέρας στον Εργοτέλη, ο Γιώργος Βρέντζος με μακροσκελή ανακοίνωση τονίζει ότι επικροτεί τις προσπάθειες του Ερασιτέχνη για εξεύρεσή λύσης, την δεδομένη στιγμή και με βάσει τις τωρινές προϋποθέσεις δεν μπορεί να συμμετέχει- μαζί με συνέταιρους - στην ΠΑΕ Εργοτέλης. Ο ίδιος εξηγεί γιατί αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο να εμπλακεί σε άλλη ΠΑΕ. Μάλιστα, ξεκαθάρισε ότι δενμαι διατεθειμένος να συμμετάσχω σε οποιαδήποτε προσπάθεια "επανεκκίνησης" από χαμηλότερη κατηγορία.

Η ανάρτηση του Γιώργου Βρέντζου

Σε απάντηση της ανάρτησης του φίλου μου και Προέδρου μας Γιώργου Στειακάκη, τον οποίο εκτιμώ βαθύτατα τόσο ως παράγοντα όσο και ως άνθρωπο, αλλά κι ενόψει της σημερινής έκτατης και κρίσιμης συνεδρίασης του ΔΣ του Ερασιτέχνη, θα ήθελα να σας ενημερώσω και ξεκαθαρίσω τα εξής:

1. Δεν είχα ποτέ πρόθεση να αποδώσω ευθύνες για την κατάσταση της ΠΑΕ Εργοτέλης σε οποιονδήποτε άλλον πέρα του βασικού υπεύθυνου που δεν είναι άλλος από τον μεγαλομέτοχο της ΠΑΕ Μάγκεντ Σάμυ, αλλά και - κατά δεύτερο λόγο φυσικά - του έως πρότινος απόλυτου διαχειριστή και γενικού "κουμανταδόρου" Γιώργου Τουτζάρη.

2. Πιστεύω ότι τα προηγούμενα χρόνια συμπεριλαμβανομένου του τελευταίου διμήνου έγιναν λάθος χειρισμοί τόσο από το ΔΣ του Ερασιτέχνη το οποίο, έχοντας έννομο συμφέρον ως μέτοχος της ΠΑΕ αλλά και ως θεματοφύλακας του Συλλόγου, όφειλε να ελέγχει - κατά το δυνατόν - τα οικονομικά στοιχεία της ΠΑΕ, όσο και απ' όσους ήταν κατά καιρούς κοντά και στήριξαν "τυφλά" τον ιδιοκτήτη και τη διοίκηση της ΠΑΕ. Όλοι όμως αυτοί, παρά τα συγκεκριμένα λάθη τους, όχι μόνο δεν έχουν ουσιαστική ευθύνη για την κατάσταση της ΠΑΕ αλλά επιπλέον έχουν προσφέρει πολλά στον Σύλλογο.

3. Χαιρετίζω κι επικροτώ τις μεγάλες προσπάθειες που κάνει το ΔΣ του Ερασιτέχνη τις τελευταίες μέρες προκειμένου να βρεθεί μια λύση και ν' αποφευχθεί η χρεοκοπία της ΠΑΕ (μακάρι να είχαν ξεκινήσει έστω και λίγο νωρίτερα όπως τους είχα ζητήσει).

4. Η δέσμευση του μεγαλομετόχου της ΠΑΕ για εξόφληση των υποχρεώσεων προς το Δημόσιο από τον ίδιο, ακόμα κι αν τηρηθεί (δεν είμαι καθόλου σίγουρος), παρουσιάζει μεγάλες κι ενδεχομένως ανυπέρβλητες νομικά δυσκολίες στην υλοποίηση της, δεδομένου ότι ο υπόχρεος προτίθεται να προβεί σε διακανονισμό κι όχι άμεση εξόφληση των χρεών ενώ δε θα είναι πλέον μέτοχος της ΠΑΕ. Επιπλέον, ακόμα κι αν βρεθεί τρόπος να αναλάβει αυτός τις υποχρεώσεις προς το Δημόσιο (300.000 ευρώ περίπου), τα υπόλοιπα χρέη (1.000.000 περίπου) ξεπερνούν κατά πολύ το όριο που είχα θέσει στην πρόταση μου (500.000). Για να πλησιάσουμε αυτό το όριο θα πρέπει να θεωρήσουμε ως δεδομένο το ιδανικό σενάριο μείωσης τους κατά το προσεχές διάστημα (πληρωμή ποσοστού από το στοίχημα, πληρωμή από σπάσιμο εγγυητικής, "κούρεμα", διαγραφή οφειλών προς διοικητικούς παράγοντες κλπ.). Σε κάθε περίπτωση, είναι πρακτικά αδύνατο μέσα στο προσεχές σύντομο χρονικό διάστημα να μειωθούν τα συνολικά χρέη που θα αναλάβει ο οποιοσδήποτε επόμενος ιδιοκτήτης σ' ένα ποσό κοντά στα 500.000 ευρώ.

5. Όπως είχα ενημερώσει από την πρώτη στιγμή (αρχές Ιουνίου) κι έκτοτε επανειλημμένα, τόσο τον μεγαλομέτοχο και τη διοίκηση της ΠΑΕ όσο και το ΔΣ του Ερασιτέχνη (αλλά και τον κόσμο του Εργοτέλη μέσω μεταγενέστερων αναρτήσεων μου), η πρόταση μου για αγορά του πλειοψηφικού πακέτου της ΠΑΕ ίσχυε αυστηρά έως τέλος Ιουνίου. Η προθεσμία αυτή είχε καθοριστεί από τους βασικούς επενδυτές (εγώ θα συμμετείχα μ' ένα μικρό ποσοστό) προκειμένου να υπάρχει αρκετός χρόνος για τον έλεγχο των οικονομικών στοιχείων της εταιρείας, την ολοκλήρωση των νομικών διαδικασιών και του προγραμματισμού ενόψει της νέας σεζόν (με πλήθος οικονομικών κι άλλων υποχρεώσεων να τρέχουν και να πιέζουν). Μάλιστα, προκειμένου να εξασφαλιστώ κι εγώ ο ίδιος (το πάθημα πριν από 5 χρόνια μου έγινε μάθημα), υπήρχε γραπτή συμφωνία και επίσημη δέσμευση από την πλευρά των επενδυτών έως τη συγκεκριμένη ημερομηνία για την ισχύ της πρότασης και γενικά για τη χρηματοδότηση της ΠΑΕ για τα επόμενα 3 χρόνια με το συνολικό ποσό των 3,5 εκατομμυρίων ευρώ (500.000 για τα χρέη + μέσο όρο 1.000.000 για το μπάτζετ κάθε χρονιά). Φυσικά, μια μικρή παράταση θα μπορούσε να δοθεί, με την προϋπόθεση όμως να υπήρχε μια σοβαρή κι αξιόπιστη προοπτική αλλαγής των δεδομένων.

6. Όπως επίσης είχα ενημερώσει από την πρώτη στιγμή τους πάντες (μεγαλομέτοχο ΠΑΕ, διοίκηση ΠΑΕ, ΔΣ Ερασιτέχνη κι αργότερα κι άλλους παράγοντες καθώς και τους εκπροσώπους των οργανωμένων οπαδών), προκειμένου να πείσω τους χρηματοδότες να μου κάνουν το χατήρι και να επενδύσουν στην ΠΑΕ Εργοτέλης κι όχι σε κάποια άλλη περισσότερο "ελκυστική" ΠΑΕ (λιγότερα χρέη, περισσότερα έσοδα, μεγαλύτερη δυναμική, καλύτερες υποδομές, με αδειοδότηση κλπ.), αναγκάστηκα να δεχτώ και να αναλάβω μια προσωπική δέσμευση. Πιο συγκεκριμένα, έστω κι απρόθυμα, έδωσα το λόγο μου ότι σε περίπτωση που δεν προχωρήσει η αγορά του Εργοτέλη και βρουν εκείνοι μια άλλη ελκυστική ΠΑΕ στη SL1 ή SL2 προς πώληση (πρόκειται για ανθρώπους που έχουν αποφασίσει να μπουν στο ποδόσφαιρο) θα αναλάβω επικεφαλής όπως θα έκανα και στον Εργοτέλη (αλλά εκεί δε θα είχα την υποχρέωση να συμμετέχω κι εγώ οικονομικά δεδομένου ότι δε θα ήταν επιλογή μου). Ο μόνος όρος που είχα θέσει ήταν ο αποκλεισμός συγκεκριμένων ομάδων και προσώπων που έχουν βλάψει τον Εργοτέλη.

7. Την περασμένη Παρασκευή, μετά τη λήξη της προθεσμίας ισχύς της προσφοράς μας για την αγορά της ΠΑΕ Εργοτέλης, οι συνεταίροι μου ήρθαν σ' επαφή με τον μεγαλομέτοχο άλλης ομάδας της SL2 (πολλές ομάδες, ακόμα και από την SL1, τους είχαν προσεγγίσει το προηγούμενο διάστημα). Υπήρξε μια συζήτηση για συμμετοχή στη μετοχική σύνθεση ή κι ολική εξαγορά του πλειοψηφικού πακέτου της συγκεκριμένης ΠΑΕ. Οι συζητήσεις/διαπραγματεύσεις συνεχίζονται κι όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά.

8. Οι συνεταίροι μου επικοινώνησαν χθες μαζί μου και μου ζήτησαν να ταξιδέψω άμεσα στην έδρα της παραπάνω ΠΑΕ προκειμένου να συζητήσω με τον μεγαλομέτοχο. Παρότι η συγκεκριμένη ΠΑΕ είναι πολύ ελκυστική από κάθε άποψη (δεν είναι όμως ο Εργοτέλης της καρδιάς μου), θα κάνω ό,τι μπορώ για αποφύγω την προσωπική εμπλοκή μου αλλά δεν είναι εύκολο διότι έχω δώσει το λόγο μου (κι ο λόγος ενός άντρα είναι πάνω από κάθε συμβόλαιο αλλά και προσωπική επιθυμία).

Βάσει όλων των παραπάνω - νομίζω πως είναι απολύτως ξεκάθαρο ότι, όπως είχα προειδοποιήσει και γι' αυτό το λόγο "ικετέψει" τους πάντες να πιέσουν τον μεγαλομέτοχο της ΠΑΕ όσο υπήρχε καιρός κι όσο μπορούσε ο καθένας (αντιλαμβανόμενος βέβαια ότι δυστυχώς κανείς μας δεν μπορεί να τον πιέσει πραγματικά), δεν έχω πλέον τη δυνατότητα να προσφέρω λύση στο οικονομικό αδιέξοδο της ΠΑΕ Εργοτέλης. Δεν είναι θέμα εγωισμού ή πικρίας (αν έβαζα όχι μόνο τον εγωισμό και την πίκρα αλλά και το συμφέρον μου πάνω από την αγάπη μου για τον Εργοτέλη, αυτά που προσπαθούμε ν' αποφύγουμε σήμερα θα είχαν συμβεί εδώ και χρόνια) αλλά θέμα χρημάτων (και αρχών). Όσοι εύκολα ισχυρίζονται ότι υπάρχουν λύσεις προφανώς δεν έχουν ιδέα περί οικονομικών (και στην τελική ας τη βρουν εκείνοι τη λύση, ας βάλουν ή βρουν αυτοί λεφτά).

Αυτό που μπορώ ακόμα να κάνω - και δεσμεύομαι δημόσια γι' αυτό - είναι να συμμετέχω προσωπικά με 100.000 ευρώ ετησίως για τουλάχιστον τα επόμενα 3 χρόνια (είναι το ποσό με το οποίο θα συμμετείχα αν είχε γίνει δεκτή η πρόταση μου για αγορά της ΠΑΕ) σε οποιοδήποτε νέο - έντιμο φυσικά - διοικητικό ή επενδυτικό σχήμα στην ΠΑΕ Εργοτέλης, με την προϋπόθεση φυσικά ότι δε θα συμμετέχει σ' αυτό ο νυν μεγαλομέτοχος.

Ξεκαθαρίζω επίσης ότι δεν είμαι διατεθειμένος να συμμετάσχω σε οποιαδήποτε προσπάθεια "επανεκκίνησης" από χαμηλότερη κατηγορία. Όχι μόνο επειδή πλέον τα χρέη της ΠΑΕ δεν διαγράφονται (όπως είχα καταφέρει να ισχύει και για εμάς πριν 6 χρόνια) αλλά ακολουθούν σε μεγάλο βαθμό την επόμενη ΠΑΕ, αλλά επιπλέον επειδή - ακόμα και ψυχολογικά - δεν αντέχω μετά από 5 χρόνια να ξεκινήσω όχι από εκεί που άφησα τον Εργοτέλη, έστω και με πολύ χειρότερες τώρα συνθήκες (χρέη, αδειοδότηση κλπ.), αλλά από εκεί που τον είχα βρει.

Ελπίζω ότι ο κόσμος του Εργοτέλη θα με καταλάβει, θα καταλάβει ότι, γι' ακόμα μια φορά, έκανα ό,τι μπορούσα για να βρεθεί μια λύση. Εγώ πάντως, έστω και πολύ στενοχωρημένος, αλλά κι οργισμένος απέναντι στο δίδυμο (κυρίως τον ιδιοκτήτη φυσικά) που κατέστρεψε τον Εργοτέλη, έχω καθαρή τη συνείδηση μου. Εύχομαι, έστω και την ύστατη ώρα, να γίνει κάποιο θαύμα και ο Εργοτέλης μας να μη γυρίσει πολλά χρόνια πίσω...

ΥΓ. Ό,τι κι αν (αναγκαστώ να) κάνω, όπου κι αν (αναγκαστώ να) πάω, μόνο μια ομάδα θα υπάρχει μέσα στην καρδιά μου...