Ένα είναι το «εμβόλιο» για τον ΟΦΗ: Μεταγραφές

H σφοδρή κριτική, σε προσβλητικό σημείο, από μερίδα των φιλάθλων του ΟΦΗ μετά τη βαριά ήττα από τον Άρη, η οποία ουσιαστικά ήταν κάτι σαν ξέσπασμα για τη γενικότερη πορεία και εικόνα της ομάδας στο πρώτο μισό του πρωταθλήματος, ουσιαστικά αποτελεί την πρώτη κρίση στο σύλλογο. Και αν μέσα στον Όμιλο οι επικεφαλής δεν ανήκουν σε αυτούς που επηρεάζονται από τον όποιο πανικό, μένοντας πιστοί στο πλάνο, η αλήθεια είναι ότι η όλη κατάσταση έχει φέρει ένα «σύννεφο» πάνω από το ΒΑΚ.

Λογικό είναι σε ζωντανούς οργανισμούς να υπάρχει η αποθέωση και η κριτική. Αυτή είναι η σωστή ροή των πραγμάτων, αυτή είναι η κανονικότητα. Ωστόσο, το θέμα είναι η επόμενη μέρα, αυτό που πραγματικά χρειάζεται ο ΟΦΗ για να συνεχίσει και να πετύχει το στόχο του. Ο οποίος στόχος μπορεί να μην έχει αποσαφηνιστεί στην αρχή της χρονιάς, αλλά επί της ουσίας είναι μία πορεία αντίστοιχη της περσινής και ένα γενικότερο βήμα προς τα πάνω.

Σε τέτοιες περιπτώσεις το «φάρμακο» είναι οι μεταγραφές. Όχι μόνο για να ηρεμήσει το... αγριεμένο πλήθος, ουχί σαν τροφή στα «λιοντάρια», αλλά για να λυθεί πραγματικά το πρόβλημα. Και το πρόβλημα στον ΟΦΗ έχει δημιουργηθεί για μία σειρά από λόγους. Ο προγραμματισμός του καλοκαιριού, τα κενά που δεν καλύφθηκαν και οι παίκτες που δεν φάνηκαν αντάξιοι των προσδοκιών.

Στη δεύτερη περίπτωση ανήκουν οι Σελίμοβιτς και Γιάννου. Ο πρώτος ήταν, μαζί με τον Βούρο, η μεγάλη προσθήκη στην αμυντική γραμμή, ο δεύτερος κλήθηκε να καλύψει το μεγάλο κενό του Φιγκεϊρέντο. Αμφότεροι δεν έχουν παρουσιάσει την πρόοδο ώστε να δώσουν το κάτι παραπάνω στον Όμιλο και είναι μέρος του προβλήματος.

Πρόβλημα, είναι, βέβαια και το γεγονός ότι ο ΟΦΗ πήγε στον πρώτο γύρο του πρωταθλήματος με μοναδικό φορ τον Γιάννου και τον Σαρδινέρο να «γεννιέται» μέσα από την ανάγκη να βρεθεί λύση στο χώρο της επίθεσης. Άρα ο ΟΦΗ πρέπει (και θα το κάνει) να ενισχυθεί σε αυτό το κομμάτι. Το διαβάσατε στο Capitano, σίγουρα υπάρχουν συγκεκριμένοι ποδοσφαιριστές στη λίστα από Ελλάδα και από εξωτερικό και επίσης σίγουρα η επίθεση θα είναι από τις θέσεις που θα υπάρξει τον Ιανουάριο άμεσα ενίσχυση.

Δεν είναι μόνο αυτή, βέβαια, αφού η συζήτηση για το back up του Μεγιάδο θα παραμένει όσο ο ΟΦΗ εξαρτάται μόνο από τον Αργεντινό. Εναλλακτική δεν υπάρχει, αν δεν είναι καλά ο Μεγιάδο δεν είναι καλά όλος ο ΟΦΗ άρα και εκεί φαντάζει επιτακτική η ανάγκη να προστεθεί μία σημαντική λύση, του ίδιου επιπέδου, για να δυναμώσει τον Όμιλο και να δώσει έξτρα λύσεις στον Σίμο.

Πρόβλημα είναι και το γεγονός ότι ο ΟΦΗ, προφανώς επηρεασμένος από τη γενικότερη κατάσταση της πανδημίας, άφησε «ανοιχτούς λογαριασμούς» στο μεταγραφικό παζάρι του καλοκαιριού. Υπάρχει το άλλοθι και το τονίσαμε, όπως υπάρχει και η σύγκριση με τις άλλες ομάδες που έτρεξαν την τελευταία στιγμή για να ενισχυθούν. Το ίδιο έκανε και ο ΟΦΗ, ο ντε Γκουζμάν είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, αλλά ταυτόχρονα έμειναν εκκρεμότητες όπως αυτή που αναφέραμε με τον φορ. Οι επικεφαλής ψάχτηκαν για την υπερβατική μεταγραφή για να μην μείνουν μόνο με τον Γιάννου, ψάχτηκαν, κυνήγησαν συγκεκριμένες περιπτώσεις και τελικά πήραν το ρίσκο να προχωρήσουν μέχρι τον Ιανουάριο με μία λύση -και αυτή προβληματική όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων- στην επίθεση.

Γενικότερα, όμως, ο ΟΦΗ δεν έχει μόνο την ανάγκη να ενισχυθεί στις θέσεις που «πονάει» και εκεί που θα κρίνουν οι άνθρωποί του. Έχει την ανάγκη να ενισχυθεί με ποδοσφαιριστές που θα προσφέρουν άμεσα και θα δώσουν το κάτι παραπάνω. Επί της ουσίας ο Όμιλος θέλει έναν νέο Νέιρα, έναν νέο Μεγιάδο, έναν νέο Τσιλιανίδη, έναν νέο Ναμπί και έναν ποδοσφαιριστή σαν τον Φιγκεϊρέντο. Για να μην φτάνει στο σημείο ο Σίμος να ψάχνει, σε ματς όπως αυτό με τον Άρη, τον game changer που θα μπει και θα αλλάξει τον ρου του αγώνα και να κοιτάζει με... απόγνωση.

Προφανώς οι τραυματισμοί την τρέχουσα σεζόν είναι κάτι το απίστευτο. Έχει αναλυθεί και πάντα θα είναι μία σημαντική παράμετρος. Τσιλιανίδης, Ναμπί, ντε Γκουζμάν, Βαζ και πόσοι άλλοι ακόμα που έφεραν την αγωνιστική απόγνωση και ανάγκασαν τον Σίμο να «σπάει το κεφάλι του» κάθε φορά για να παρατάξει μία ανταγωνιστική ενδεκάδα. Επειδή όλα αυτά, λοιπόν, αποτελούν παθήματα, καιρός να γίνουν μαθήματα για να σταματήσει η μονόπλευρη κριτική και η «στοχοποίηση» του προπονητή.

Οι όποιες ευθύνες του Γιώργου Σίμου είναι λιγότερες από αυτές που του αναλογούν και από αυτές που του καταλογίζουν οι «ανεβασμένοι στα κάγκελα» απογοητευμένοι οπαδοί. Εκτός αν πιστεύετε πως με μία αλλαγή προπονητή ξάφνου ο Σελίμοβιτς θα γίνει Ράμος και ο Γιάννου θα γίνει Λεβαντόφσκι.